OnlineGYM

OnlineGYM

Everything about BodyBuilding
OnlineGYM

OnlineGYM

Everything about BodyBuilding

سرشانه اسمیت با کینگ کمالی

شاید دستگاه اسمیت به ظاهر دستگاه راحتی بنظر بیاید، ولی وقتی بدنسازی مثل شهریار کمالی معروف به کینگ کمالی قصد استفاده از آنرا داشت همه چیز تغییر می کرد و دستگاه اسمیت هم به وسیله ای برای نابود کردن سرشانه بدل می شد. در مسیر او برای دستیابی به بیشترین حجم، نیمکتی با تکیه گاه عمودی را در میانه آن قرار میدهد، کف پاها را محکم روی زمین قرار داده ، و با فاصله کمی باز تر از عرض شانه میله را می گرفت ، از جایش آزاد می کرد و دیگر تمرکزش روی چیزی نبود جز خودش و وزنه.

Image result for king kamali


به محض اینکه در تکنیک اجرا مهارت کافی پیدا کردید بازهم به سختی کار بیافزایید! شهریار می افزاید : « از یک یار کمکی با تجربه بخواهید که در تمام طول اجرا نزدیک شما باشد، برای پشتیبانی ایمن از شما برای اینکه وقتی دیگر نمی توانید به تنهایی تکرارها را ادامه دهید به شما کمک کند برای اجرای ۲ – 3 تکرار اضافی » . او برای هر ست ۱۲ – 15 تکرار را توصیه می کند، ولی همزمان تاًکید می کند مبادا تکرارهای زیاد در شما تصور غلطی ایجاد کند که باید وزنه های سنگین استفاده کنید و اگر نیاز شد از یار کمکی بهره بگیرید برای اجرای تکرارهای اضافی. این جنگ سرشانه است به سبک کینگ کمالی !

Muscle and Fitness

sport4all

سیستم تمرینی Y3T

سیستم تمرین Y۳T توسط نیل یودا هیل بدنساز حرفه ای سابق طراحی شده است و این سیستم تمرین برای انواع تیپ های بدنی و برای تمام افراد از مبتدی تا حرفه ای مناسب میباشد در این مقاله ابتدا به معرفی نیل یودا هیل میپردازیم و سپس این سیستم تمرین را برای شما توضیح خواهیم داد.


http://s8.picofile.com/file/8280066342/get_huge_with_neil_hills_y3t_02.jpg


بیوگرافی نیل یودا هیل
نیل در ۲۱ مارس سال ۱۹۶۹ در شهر تنبی جنوب ولز متولد شد، نیل با قد ۱٫۶۷ و وزن ۸۸ کیلوگرم وی از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۲ و از ۱۰ مسابقه که حضور داشته ۶ بار نفر اول شده است. نیل صاحب باشگاه شخصی، مربی، متخصص تغذیه و نویسنده میباشد. نیل در حال حاضر مربی ورزشکاران مطرحی مانند: فلکس لویز قهرمان بی چون و چرای المپیای ۲۱۲ پوند، ویلیام بوناک و استیو کوک میباشد.

نیل افسانه بدنسازی در انگلستان میباشد، سیستم تمرین معروف او به نام Y۳T میباشد. هزاران نفر از این سیستم تمرین برای رسیدن به تناسب اندام استفاده میکنند.



سیستم تمرین Y۳T طراحی برای آماده سازی در مسابقات نیست بلکه برای تمام افرادی در تمام دنیاست که بدنبال تناسب اندام و تمام تیپ های بدنی می‌باشد و علاوه بر افزایش رشد عضلانی از مصدومیت احتمالی پیشگیری میکند..

سیستم تمرین Y۳T
سیستم تمرین Y۳T یا(Yoda ۳ Training) نتیجه ۳۰ سال تجربه نیل در دنیای تناسب اندام و بدنسازی میباشد. این سیستم تمرین براساس وارد کردن حداکثر فشار بر روی عضله میباشد که از: چرخه شدت، تعداد تکرار، استراحت حین ست، زمان قرار دادن عضله زیر فشار و رعایت حرکت رفت و برگشت به آرامی استفاده میکند. چرخه هفته‌ای، این برنامه تمرین فیبرهای عضلانی هر گروه عضلانی را در هر بار تمرین با شرایط جدید انطباق میدهد.



هفته اول
تمرینات چند مفصلی با استفاده از وزنه های سنگین، از ۲ – ۳ حرکت پایه و بین ۶ تا ۱۰ تکرار استفاده کنید.

هفته دوم
ترکیبی از تمرینات چند مفصلی و تک مفصلی و استفاده از وزنه های مناسب، سعی کنید تا حد زیادی انتخاب حرکات مانند هفته اول باشد و ۲ – ۳ ست ۱۰ تا ۱۴ تکرار داشته باشید.

هفته سوم
ترکیبی از تمرینات چند مفصلی و تک مفصلی با تکرار و شدت بسیار بالا، تعداد تکرار در این هفته از ۱۴ تا بالاتر از ۳۰ تکرار خواهد رفت در این هفته تکنیک شدت تمرین را خودتان میتوانید از بین: دراپ ست، استراحت بین و حین ست، سوپر ست و جاینت ست(سه یا چهار حرکت پشت سر هم و بدون استراحت انجام دهید) استفاده کنید. با کاهش حجم تمرین، شدت تمرین را افزایش دهید زیرا هفته سوم هفته نابودی کامل عضلات میباشد.

نکته: چرخه بالا را  می توانید ۳ باز تکرار کنید و سپس برنامه تمرین خود را عوض کنید. و همچنین هر چرخه باید ۹ هفته باشد، فراموش نکنید در شروع هر هفته باید میزان وزنه ای را که میزدید افزایش دهید.


http://s9.picofile.com/file/8279076800/14flex_built_leg_press_970.jpg


مثال هفته اول:

اسکوات: ۵ ست ۶ – ٨ تکرار
squat-workout
اولین تمرین بر پایه حرکات تعداد پایین است پس به این معنی است که باید از وزنه های بیشتری استفاده کنید و سنگین تر تمرین کنید تا سیستم عصبی مرکزی بدن را تحریک کند که منجر به درگیری بیشتر تعداد فیبر عضلات شود. که کامل زدن اسکات منجر به درگیری تمام عضلات پا می شود.

هک اسکوات: ۵ ست ۱۲ – ۱۵ تکرار
hack-squat-workout
این حرکت چهار سر های شما را در دامنه حرکت دیگری قرار میدهد و همینطور بخاطر این ماشین فشار بیشتری روی چهار سر های شما وارد میکند و با افزایش تعداد تکرار نه تنها فیبرهای بیشتری درگیر میکنند بلکه دسته فیبرهای دیگر هم وارد عمل می شوند.

پرس پا باز: ۵ ست ۱۰ – ۱۲ تکرار
leg-press-workout
مثل هک اسکوات این حرکت هم ایزوله هست و به همین خاطر و فرم این حرکت می توان فشار بسزایی به عضلات چهار سر وارد می کند با تمرکز بر پا باز بودن این حرکت فیبر های مختلفی را در چهار سر فعال و تخریب می کند برای نتیجه‌ بهتر در این برنامه این حرکت را با مکث کردن ۱ ثانیه‌ای در زمان پایین آوردن توصیه می شود و سپس دوباره پا ها را بالا بیاورید و برای هر تکرار این کار را انجام دهید و سعی کنید از حریف تمرینی استفاده کنید تا در صورت ناتوانی به شما کمک کند .

پشت پا ماشین خوابیده تک پا: ۶ ست ۶ – ۸ تکرار
hamstring-curl-workout

دسته عضلات همسترینگ(پشت پا) در حرکات انفجاری بسیار موثر هستند و چه حرکتی موثر تر از پشت پا خوابیده!
پس، هر پا را جدا تمرین دهید چرا که اگر شما ارتباط ذهن و عضله ندارید این حرکت ممکن است به شکل کامل درگیر نکند پس با تک پا تمرین کردن خیلی بیشتر و بهتر می توانید این عضلات را درگیر کنید و مورد رشد قرار دهید. بنابراین باسن خود را بلند نکنید که فشار روی کمر باشد و با کمر بالا بیاورید مثل اسکوات که چهارسر درگیر می کند اما این حرکت برای همسترینگ هست پس تمرکز داشته باشید. در عکس بالا پشت پا ماشین خوابیده میباشد.

ددلیفت دمبل: ۴ ست ۱۰ – ۸ تکرار
romanian-deadlif-dumbbell-workout

ددلیفت دمبل این حرکت بسیار موثر هست و به شکل دیگری این عضلات را درگیر میکند چرا که عضله به شکل دیگری منقبض می کند و کاملا عضلات را می کشد و در تمام دامنه حرکت همسترینگ را درگیر می کند.

برخاستن با همسترینگ: ۴ ست ۸ – ۱۲ تکرار
glute-ham-raise-workout

برخاستن با همسترینگ پس از ۲ حرکت بالا فشار بسیار زیادی بر روی همسترینگ آورده به شما حس یک تمرین فوق العاده خواهد داد. این حرکت بدلیل اینکه ممکن است در برخی از باشگاه ها این دستگاه وجود نداشته باشد میتوانید ۲ زانو بر روی زمین ایستاده و از حریف تمرین خود کمک بگیرید تا پاهای شما را محک بگیرد و این حرکت را انجام دهید.



http://s8.picofile.com/file/8279077026/hqdefault.jpg

مثال هفته دوم:

بالا سینه فلای روی میز شیبدار با سیم کش
۳ ست ۱۶ – ۱۸ تکرار
در ابتدا و انتهای دامنه حرکت ۱ ثانیه مکث کنید تا فشار، انقباض و کشیدگی بر روی عضله سینه بیشتر گردد. زمان بازگشت به ابتدا حرکت ۳ ثانیه زمان ببرد.
incline-cable-flyes

فلای سینه با دمبل رو میز تخت
۳ ست ۱۶ – ۱۸ تکرار
مانند حرکت بالا در ابتدا و انتهای دامنه حرکت ۱ ثانیه مکث کنید تا فشار، انقباض و کشیدگی بر روی عضله سینه بیشتر گردد. زمان بازگشت به ابتدا حرکت ۳ ثانیه زمان ببرد.
dumbbell-flyes


فلای سیم کش
۳ ست ۱۶ -۱۸ تکرار
در ابتدا دامنه حرکت ۲ ثانیه و انتهای دامنه حرکت ۱ ثانیه مکث کنید تا فشار، انقباض و کشیدگی بر روی عضله سینه بیشتر گردد. زمان بازگشت به ابتدا حرکت ۳ ثانیه زمان ببرد.
high-pulley-cable-cross-overs


بالا سینه با هالتر
۴ ست ۱۶ – ۱۸ تکرار
در انتهای دامنه حرکت ۲ ثانیه مکث کنید تا فشار، انقباض و کشیدگی بر روی عضله سینه بیشتر گردد. زمان بازگشت به ابتدا حرکت ۳ ثانیه زمان ببرد.
barbell-incline-bench-press

۳ حرکت ابتدایی تک عضله بوده و باعث میشوند استرس و فشار زیادی را بر روی عضلات سینه بیاورد نکته طلایی این حرکات در این است که عضلات پشت بازو درگیر نشده و تمامی فشار بر روی عضلات سینه است و در حرکت آخر که ممکن است عضلات سینه توانایی لازم برای اجرای پرس را نداشته باشند عضلات پشت بازو به کمک شما می‌آیند.

این تنها نمونه ای از برنامه تمرین سینه است و پیشنهاد میگردد همیشه این برنامه تمرین را انجام ندهید در صورتی که تمرینات شما از ابتدا با پرس شروع میشوند و رشد عضلات سینه شما متوقف شده است این سیستم تمرین میتواند شوک خوبی را در عضلات سینه شما ایجاد نماید.


http://s8.picofile.com/file/8279887150/Neil_Hill_2_2.jpg



مثال هفته سوم:

سوپرست
پرس سرشانه با دستگاه ۳ ست ۲۰ -۲۵ تکرار
پرس سرشانه با دستگاه برعکس ۳ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
جاینت ست
نشر از جلو نشسته با وزنه ۳ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
نشر از بغل نشسته نیمه ۳ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
نشر از بغل نشسته(وزنه سبک‌تر از قبل) ۳ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
کول با سیم کش ۳ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
جاینت ست
نشر خم با دمبل نشسته ۲ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
نشر دمبل خم بر روی میز شیبدار ۲ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
نشر سیم کش طرفین ۲ ست ۱۵ – ۲۰ تکرار
زمان استراحت: ۱۲۰ ثانیه بین سوپر ست و جاینت ست‌ها استراحت داشته باشید.

شدت تکرار: ۲ – ۳ ثانیه زمان بازگشت حرکات پرس به حالت اولیه و در حرکات مانند نشر بالا آوردن دستان بطول بیانجامد.

نکاتی درباره تمرین عضلات شکم



1-هرگز تکرار های سریع اجرا نکنید. تکرار های آرام تنها برای ساختن عضلات شکم هستند . با کنترل کردن تکرار ها فشار را معطوف به عضلات کنید.


2-در هر تکرار فشاری دائم بر روی عضلات خود حفظ کنید.

3-برای توسعه دادن بخش بالایی عضلات شکم،تمرین شکم روی میز شیبدار بهترین است. این تمرین کشش و انقباض خوبی به عضلات میدهد و فشاری بی وقفه بر روی شکم حفظ میکند.

4-بالا کشیدن پاها در حالت آویزان بهترین حرکت برای بخش پائینی شکم است. در حرکت هیچ جایی از بدن به جایی تکیه ندارد بنا براین باید روی فرم اجرای حرکت تمکز کنید.

5-عضلات شکم را دو بار در هفته تمرین دهید و چنانچه عضلات ضعیفی در بدنتان هستند آنها را سه نوبت مورد حمله قرار دهید...

پاهای قدرتمند

http://chadhowsefitness.com/wp-content/uploads/2014/12/Depositphotos_43856599_s.jpg


وقتی برای رقابتی آماده می شوی چه مقدار از وقت خود را حول وحوش پایه اسکوات سپری می کنی ؟

تنها یک بار در هفته اسکوات می روم .فکر کنم این برای کسی که پایه و اساس محکمی از قدرت داردکافیست.روزهای اسکوات من شاید کوتاه ترین جلسات تمرینم باشد . ورود و خروجم به باشگاه تنها کمی بیش از یک ساعت به طول می انجامد و وظیفه ام به پایان می رسد .


در کنار اسکوات استاندارد مهمترین حرکت برای شرکت کنندگان رقابت های قوی ترین مردان که بخواهند به قدرت حیرت انگیزی در پایین تنه خود دست یابند چسیت ؟


سوال خوبی است . لیفترها همگی تصور می کنند با اجرای اسکوات ، تمام نیازشان برآورده می شود ولی این حرکت تمام آنچه برای عملکردی واقعاً قدرتمند نیاز دارید را پوشش نمی دهد به خصوص برای شرکت کنندگان قوی ترین مردان. به همین دلیل اسکوات از جلو بی اندازه اهمیت دارد . هر کسی اطلاعات کافی در مورد اسکوات از پشت دارد . ولی به این دلیل اسکوات از جلو دشوارتر است ، اغلب نادیده گرفته می شود .

مطمئناً اجرای اسکوات از پشت برای تمام ورزشکاران رشته های قدرتی یک الزام است، ولی به نظر من اسکوات از جلو کارایی بیشتری دارد. در عالم واقعیت و رقابت های قویترین مردان اغلب چیزی را روی پشت خود حمل نمی کنید، بلکه نیاز دارید تا در جلوی بدن حفظ کنید و جابجا کنید و این همان کاری است که در اسکوات از جلو انجام می شود.


به عنوان یکی از قوی ترین مردان ، آیا هرگز از حرکات کمکی هم در تمرین پای خود استفاده می کنی از جمله جلو پا یا پشت پا دستگاه ؟
در مجموع از هیچ دستگاهی استفاده نمی کنم . در واقع درمجموع ای که در آن تمرین می کنم ، اساساً دستگاهی وجود ندارد و به نظر من اگر می توانید با وزنه های آزاد تمرین کنید، باید همین کار را انجام دهید دستگاه ها مثل عصای زیر بغل هستند.

در واقع در هنگام تمرین با آنها تعداد عضلات تثبیت کننده ای مشابه با زمانی که با وزنه های آزاد تمرین می کنید را مورد استفاده قرار نمی دهد. تمام روزهای اسکوات من بر اساس نوعی از اسکوات شکل می گیرد ـ اسکوات از جلو پشت یا اسکوات زرچر، زیرا تمرین کمکی پس از تمرین با وزنه کمی با کش کار می کنم برای تکرارهای زیاد که پشت پا و جلو پا را شبیه سازی می کند برای هدایت خون به عضلاتم و تسریع ریکاوری ، همچنین به مقدار زیادی از حرکت فیله معکوس استفاده می کنم و بالا آوردن بدن با انقباض همسترینگ و سرینی که هم در اسکوات و هم ددلیفت به سود من خواهد بود.

در اسکوات چطور مقدار وزنه ست ها و تکرارها را برای افزایش قدرت تنظیم می کنی ؟
بخش عمده از تمرینم را به طور مشابهی تنظیم می کنم : با استفاده از قوانین ساده و پایه . در تمام حرکات اصلی تمرینم را در چرخه های ۸ تا ۱۲ هفته ای به سمت استفاده از بیشترین وزنه در محدوده ۱ تا ۳ تکرار پیش می برم. می بینید که تعداد زیادی از افراد از ابتدای شروع یک سیکل تمرین از وزنه های سنگین استفاده می کنند، ولی این بهترین شیوه برای افزایش قدرت نیست. بدن شما نمی تواند در برابر چنین شیوه ای پاسخ مناسبی داشته باشد و فشار وارد شده را تحمل کند . نمی توانید انتظار داشته باشید که هر هفته بیشترین وزنه های را جابجا کنید ، مگر اینکه تازه وارد ورزش شده باشید یا تازه تمرین را شروع کرده باشید .نیاز دارید به سیستم اعصاب مرکزی استراحت کافی داده و به طور مداوم حرکت خود را تغییر دهید ، اگر رقابتی پیش رو داشته باشیم، مثل رقابت قهرمانی جهان که در آن از من می خواهند با وزنه ۳۳۰ کیلویی برای چند تکرار اسکوات روم ، باید تکرارهای تمرینم را در آن جهت تنظیم کنم .

تکرار منفی در جلوبازو

ارنی تیلور یکی از مشهورترین بدنسازان انگلیس پس از دوریان یتس بشمار رفته ، و بخاطر شدت بالا و تاًکید روی بخش منفی تکرارها در تمریناتش شناخته شده بود. او می گوید :


«براین باورم که اجرای آهسته بخش منفی تکرارها به اندازه کنترل حرکت در بخش مثبت اهمیت دارد و چه بسا بیشتر .» حرکت جلو بازو چکشی که در تقویت عضله براکیالیس ( که در کنار و زیر دو سر بازو قرار گرفته ) موًثر است، باعث می شود بازوهای بزرگتر و گردتری داشته باشید، وحرکت کاملی است برای کسب مزایای اجرای کنترل شده و مرگ بار بخش منفی تکرارها.
در حالت نشسته به اجرای حرکت بپردازید ، یک دمبل را بالا بیاورید، فشار را کاملاً روی عضله براکیالیس حس کنید تا رسیدن به بالاترین بخش دامنه حرکت.
سپس طی چهار شماره به آرامی وزنه را تا صاف شدن دست پایین بیاورید و از شدت درد در دو سر بازو و براکیالیس لذت ببرید! همین روند را برای سایر تکرارها هم ادامه دهید، تا رسیدن به هشت تکرار در یک ست . ارنی یک ست گرم کردنی ۱۲ تکراری اجرا می کرد و سپس اصلی انجام می داد.

سیستم نگتیو از دید آرنولد

فلسفه چگونگی افزایش قدرت و سایز عضلانی بر این پایه است که عضلات به عنوان عکس العمل در مقابل نیروی وارد شده از فشار وزنه منقبض می شوند، در اثر این انقباضات دچار آسیب های میکروسکوپی می شوند و ترمیم این آسیب ها رشد عضلات را در پی دارد، اغلب افراد فکر می کنند این مسئله در بخش مثبت یا بخش کانستریک حرکات اتفاق می افتد.

در حالی که واقعیت متفاوت با طرز فکر رایج است و بخش منفی حرکات یا بخش اکسنتریک سهم بیشتری در ایجاد آسیب های ریز در عضلات برعهده دارد. به این منظور بدنسازان باتجربه هر از چندی از سیستم تمرینی نگاتیو استفاده می کنند که طی آن فشار وزنه را تنها در بخش منفی حرکات تحمل کرده و حرکت وزنه در جهت جاذبه زمین را کاملاً کنترل می کنند.

سیستم تمرینی نگاتیو شدت تمرین را افزایش می دهد و به همین دلیل عکس العمل اضافی عضلانی را در پی دارد. چون مقدار وزنه ای که هنگام پائین آمدن می توانید تحمل کنید بیش از مقداری است که می توانید برخلاف جاذبه جابه جا کنید. این سیستمی بود که همواره در تمریناتم از آن استفاده می کردم، همین طور بسیاری دیگر از بدنسازان سطح بالائی که با هم تمرین می کردیم.

از نظر علمی تکرارهای نگاتیو برای افزایش استقامت تاندون ها و لیگامنت ها ایده آل هستند، که این می تواند به اجتناب از آسیب دیدگی ها کمک کند. در مقابل تکرارهای منفی کوفتگی عضلانی بیشتری را ایجاد می کند چون از وزنه های بیشتر حد از معمول استفاده می کنید. این کوفتگی نشان دهنده این است که استرس بیشتری روی عضله متمرکز شده و این، مقدار آسیب های میکروسکوپی در عضله و در نتیجه رشد عضلانی را افزایش می دهد.

البته، شما هر زمانی که در هر تکرار وزنه ای را به جای اولش باز می گردانید در حال اجرای نگاتیو هستید و بدنسازان باتجربه می دانند که باید وزنه را به آرامی و تحت کنترل پائین بیاورند. به جای این که بگذارند وزنه با حالت سقوط به جای اولش بازگردد. در این جا دو روش خاص برای افزایش شدت بخش منفی حرکات را توضیح داده ام که باید با احتیاط کامل و بسیار با دقت و تنها به صورت پراکنده از آنها استفاده کنید، ضمن این که بدنسازان مبتدی نباید از این سیستم استفاده کنند.

● تکرارهای منفی کمکی
برای اجرای این گونه تکرارها، یار تمرینی باید کمک کند تا شما وزنه ای را که سنگین تر از حد معمول انتخاب کرده اید در بخش مثبت هر تکرار جابه جا کنید، سپس خودتان وزنه را پائین بیاورید. این روش به خصوص در حرکاتی که با هالتر اجرا می شوند مفید است. برای مثال وقتی تکرارهای کمکی منفی را در حرکت پرس سینه با هالتر اجرا می کردم، یار تمرینی ام کمک می کرد تا وزنه را کاملاً بالا بیاورم، سپس خودم به آرامی وزنه را به سمت سینه پائین می بردم. ما این کار را برای چند تکرار، انجام می دادیم. واضح است که یار تمرینی باید توجه کاملی به شما داشته باشد و به محض این که به حدی از ناتوانی رسیدید که دیگر نتوانستید وزنه را کنترل کنید وارد عمل شود.

● تکرارهای منفی اجباری
این روش تمرینی فوق العاده شدیدی است که باید به منظور اجتناب از تمرین زدگی و آسیب دیدگی به ندرت مورد استفاده قرار گیرید، و برای اجرای آن هم به یک یار تمرینی کاملاً باتجربه نیاز دارید. همان مثال پرس سینه را دوباره در نظر بگیریم، شما وزنه را با کمک یا بدون کمک بالا می برید ولی وقتی وزنه را پائین می آورید، یار تمرینی شما با شدت کافی روی میله فشار می آورد برای افزایش مقاومت ولی نه این قدر قوی که باعث آسیب دیدگیتان شود. وظیفه شما این است که در مقابل پائین آمدن وزنه در اثر جاذبه زمین و فشار یار تمرینی بر وزنه، تا حد ممکن مقاومت کنید. مهم است که این روش نگاتیو را با فردی اجرا کنید که این قدر تجربه داشته باشد که احساس کند چه مقدار فشار بیشتر برایتان قابل تحمل است و چه زمانی نیاز است کنترل میله را در اختیار بگیرد.

من در تمریناتم، همیشه از هر دو این روش ها استفاده می کردم و هر دو، راه های خوبی هستند برای آماده شدن جهت استفاده از وزنه هائی سنگین تر از آن چه به طور معمول استفاده می کنید. برای مثال، اگر در حال حاضر ۱۴۰ کیلو پرس سینه اجرا می کنید و در افزایش مقدار وزنه کاربردی مشکل دارید، ۱۵۰ کیلو یا بیشتر روی میله قرار دهید و تکرارهای منفی را به هر صورتی که ذکر شد اجرا کنید، این کار هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی، کمک می کند به این که بتوانید به زودی وزنه های بیشتری را جابه جا کنید و رشد عضلانی تازه ای را تجربه کنید.

برنامه سرشانه

اغلب افراد در بخش های مختلف سرشانه دچار عدم تناسب هستند مثلا سرجلویی دلتوئید آنها حجم بالایی دارد ولی سر میانی و پشتی آن ضعیف مانده برای رشد متناسب در شانه ها پیشنهاد شما چیست ؟

یکی از خصوصیات مهم تمرین سرشانه این است که همواره انتخاب های زیادی برای ایجاد تنوع در تمرین دارید و اگر کمی هوشیار باشید هرگز تمرین  شما دچار یکنواختی نخواهد شد


http://s3.picofile.com/file/7581338816/Beyto_mr2012_7_.jpg


مفصل سرشانه کره ای شکل است و دامنه حرکت بالایی دارد و عضلات دلتوئید کمک می کنند تا دست ها در زوایای مختلفی حرکت داشته باشند از جمله به سمت جلو طرفین و پشت که امکان اجرای انواع نشر را فراهم می کند .

بعلاوه پرس های سرشانه و بالا کشیدن وزنه تا زیر چانه اینها را در تمام تجهیزات ممکن ضرب کنید از جمله هالتر دمبل سیمکش و دستگاه آن وقت تعداد بی شماری حرکت دارید که می توانید مورد استفاده قرار دهید با این حال هنوز افراد بسیاری وجود دارند که دارای دلتوئید های نامتناسبی هستند این مشکل به شکل های مختلفی خود را نشان می دهد از عدم تناسب بین سرجلویی و سر پشتی دلتوئید تا عدم حجم کافی در بخش میانی دلتوئید یا ضعف کلی سرشانه .

با برنامه تمرینی که در ادامه خواهید دید نباید نگران این باشید که یکی از سرهای دلتوئید ز دیگر بخش های پیشی بگیرد برنامه با پرس سرشانه با هالتر شروع می شود برای افزودن بر حجم کلی سرشانه بخصوص سرهای میانی و جلویی تعداد تکرارها در رنج رایج مورد استفاده برای عضله سازی در نظر گرفته شده (۸تا۱۲)و زمان استراحت نسبتا بالاست دو دقیقه
بنابراین می توانید از وزنه های سنگین تر استفاده کنید و همزمان فرم مناسب اجرا را رعایت کنید از یک یار کمکی بهره بگیرید هم برای امنیت بیشتر و هم برای اینکه به شما کمک دهد تا یک یا دو تکرار اضافی در ۲ ست آخر اجرا کنید
پس از حرکت پرسی یک ترای ست در پیش دارید شامل سه حرکت نشر برای هر یک از سر های دلتوئید .
از هر حرکت بدون وقفه سراغ حرکت بعدی بروید و استراحت خود را تنها در حدانتخاب وزنه ای مناسب حفظ کنید نه بیشتر بین هر ترای ست دو دقیقه استراحت کنید اخرین حرکت برنامه آرنولد پرس است که بطور عمده روی بخش جلویی و میانی دلتوئید فشار می آورد

اگر در انتهای تمرین نتوانستید دستها را بالا بیاورید نشانه خوبی است که دلتوئید خود را تا حد ممکن تحت فشار گذاشته اید و باید خوشحال باشید چون بزودی اثر این فشار را به شکل رشد عضلانی خواهید دید

برنامه تمرین برای رشد متناسب دلتوئید

حرکت ست، تکرار، زمان استراحت
پرس سرشانه با هالتر ۳ ۸ ۲ دقیقه
ترای ست شامل
نشر روبرو با دمبل ۳-۴ ۱۲ – —-
نشر از جانب با
سیمکش تک دست ۳-۴ ۱۲ —–
نشر خم دمبل ۳-۴ ۱۲ ۲دقیقه
آرنولد پرس ۲ ۱۰ ۹۰ ثانیه

بادی پمپ

بادی پمپ: این روش تمرینی برای اجرای ایروبیک توام با استفاده از وزنه می
باشد که در تقویت عضلات بدن نقش دارد و نوعی تمرینات قدرتی ایروبیک محسوب
می‌شود .

بادی اتک (ایروکامبت – بادی کامبت) : ایروبیک دفاعی است و تلفیقی از حرکات ایروبیک با تکنیک‌های ورزشهای رزمی است .

بادی بیلانس: با تکیه به تمرکز و تنفس تمرینات آرام کننده می‌باشد. در این
روش با موسیقی ملایم و حرکات نرم و کششی ورزشکار ایروبیک را به منظور
بالابردن تمرکز و انعطاف پذیری اجرا می‌نماید .

امروزه رشته‌های زیرمجموعه بسیار زیادی از ایروبیک ابداع شده و در تمرینات
روزانه و همگانی در سالن‌های ورزشی مورد استفاده قرار می‌گیرد .

در یک جلسه تمرین بادی‌پامپ چند کالری می‌سوزانید؟
در ۴۵ تا ۶۰ دقیقه‌ای که این کلاس‌ها طول می‌کشند، وقت کافی برای سوزاندن مقدار زیادی کالری خواهید داشت. و همه ما می‌دانیم که هر چه کالری بیشتری بسوزانید، کاهش وزن بیشتری خواهید داشت. در طول یک جلسه ۶۰ دقیقه‌ای بادی‌پامپ، برحسب شدت و سطح کلاس، میزان کالری که می‌سوزانید در حدود ۶۰۰ کالری خواهد بود.


بادی‌پامپ چیست؟

بادی‌پامپ ورزشی هوازی-قدرتی است که از هالتر برای انجام تمرینات قدرتی و استقامتی استفاده می‌کند. این کلاس‌ها از موزیک‌های ویژه و بسیار پرهیجان و انگیزش‌دهنده استفاده می‌کند که قدرت و کارایی شما را چندبرابر می‌کند. کلاس‌های بادی‌پامپ که معمولاً ۶۰-۴۵ دقیقه طول می‌کشند، توسط مربیان حرفه‌ای هدایت می‌شوند. بادی‌پامپ تمریناتی بسیار مفرح و البته سخت هستند که ضربان‌قلب شما را بالا برده، روی کلیه قسمت‌های بدنتان کار می‌کنند و کالری بسیار بالایی برایتان می‌سوزاند.


از یک تمرین بادی‌پامپ چه انتظاراتی می‌توان داشت؟

شما تمرین ۶۰-۴۵ دقیقه‌ای طولانی را با کلاسی پر از شرکت‌کننده خواهید گذراند. مربی بادی‌پامپ ابتدا با وزنه‌های سبک بدن شما را گرم می‌کند تا شما را برای تمرینات سخت‌تر آماده کند.
سپس با استفاده از هالتر تمرینات قدرتی و هوازی را روی عضلاتتان انجام خواهید داد. روی هریک از گروه‌های عضلانی اصلی بدن ازجمله سینه، پشت و زیربغل، شانه‌ها و شکم کار می‌شود. این مسئله که در یک جلسه تمرین روی کل بدن کار می‌شود تضمین می‌کند که بالاترین میزان کالری را بسوزانید.
ریتم موزیک‌ها با رسیدن به زمان سرد کردن تدریجاً کندتر می‌شود و برای جلوگیری از گرفتگی و آسیبدیدگی عضلانی، در آخر کلاس حرکات کششی انجام می‌شود.


آیا تمرینات بادی‌پامپ برای کاهش وزن مناسب است؟

تمرینات استقامتی با وزنه راهی عالی برای کالری‌سوزی و روشی فوق‌العاده برای عضله‌سازی است. با بالا رفتن متابولیسم، عضلات با این تمرینات ترمیم می‌یابند. مدت زمان طولانی بعد از اتمام تمرین هم سرعت کالری‌سوزی همچنان بالا خواهد ماند.
با افزایش حجم عضلات بدن هر روز به انرژی بیشتری نیاز خواهید داشت که اگر بخواهید آن وزن را با کم کردن کالری‌های مصرفی به انجام برسانید، موجب کاهش حجم عضلات خواهد شد.
بنابراین با بادی‌پامپ نه تنها کالری کافی می‌سوزانید، در زمان ریکاوری نیز همچنان سوختن کالری‌ها ادامه می‌یابد و با افزودن به حجم عضلاتتان می‌توانید متابولیسمتان را همیشه بالا نگه دارید.


آیا کلاس‌های بادی‌پامپ جایگزین دیگری دارند؟

مطمئناً اگر تمرین کردن با هالتر را دوست نداشته باشید، می‌توانید کلاس‌های زیر را انتخاب کنید:
بادی‌اتک (BodyAttack): تمریناتی برای ورزشکاران رشته‌های مختلف که از تمرینات اینتروال و چابکی برای ارتقای تناسب‌اندام و شکل دادن به بدنتان استفاده می‌شود.
بادی‌کامبت (BodyCombat): که ادغامی از تمرینات ورزش‌های کاراته، بوکس، تکواندو، تای‌چی و موای‌تای برای رها کردن حس جنگندگی درونی‌تان به طریقی مفرح می‌باشد.
بادی‌بالانس (BodyBalance): استفاده از تای‌چی، یوگا و پیلاتس برای بالا بردن تعادل بدن.
بادی‌استپ (BodyStep): استفاده از استپ ایروبیک برای سوزاندن حجم بالای کالری و انجام تمرینات خاص پایین‌تنه.
بادی‌جم (BodyJam): تمرین هوازی موزون آمیخته با رقص که آنقدر از آن لذت خواهید برد که فراموش خواهید کرد مشغول ورزش هستید!
بادی‌وایو (BodyVive): تمرینی با شدت پایین که با استفاده از توپ و کش‌های مخصوص، تناسب‌اندام شما را ارتقا داده و با کمترین فشار بر روی مفاصل، بدنتان را شکل خواهد داد.

با کراس فیت آشنا شوید


این یک برنامه سنتی و خاص مانند وزنه برداری جداگانه برای یک عضله خاص یا ایروبیک نیست. گرگ گلاسمن، بنیانگذار کراس فیت و ژیمناست سابق، می گوید: «تخصص ما تخصص دادن نیست.» کراس فیت یک تمرین بسیار سخت است نه سبک، مخصوصا اگر در حال حاضر فعالیتی ندارید.

همه چیز درباره ورزش کراس فیت

کراس فیت چیست؟


کراس فیت ترکیبی از تمرین مقاومت، پلایومتریک انفجاری، تمرین سرعت، وزنه برداری به سبک قدرتی و المپیک، کتل بلز، تمرین وزن بدن، ژیمناستیک و تمرین های استقامتی است. کراس فیت با انجام این تمرین ها، اجزای اصلی تناسب اندام را هدف قرار می دهد. تناسب ریوی و قلبی، استقامت، قدرت و استحکام عضلانی، انعطاف، نیرو، سرعت، چالاکی، تعادل، هماهنگی و دقت. آموزش روش کراس فیت به 3 تا 5 روز کار د هفته نیاز دارد. ورزش ها شدید و کوتاه هستند و 5 تا 15 دقیقه بیشتر طول نمی کشند.

ورزش های کراس فیت از انواع ورزش های انفجاری هستند که به شکل مداری انجام می شود و استراحت بین آن ها بسیار کوتاه است. تمرینات عمده کراس فیت تمریناتی برای سرتاسر بدن است که شامل فشاردادن، کشیدن، دویدن، پاروزدن و چمباتمه زدن زیر وزنه است.

-    بلندکردن یک میله وزنه از زمینه، آوردن آن به سمت بالا و جلوی شانه ها در عملی سریع و قدرتی.

-    تمرین به کمک وزن بدن که با وضعیت ایستاده آغاز می شود، سپس شخص به سرعت روی زمین می افتد، بلند می شود و سپس در وضعیت چمباتمه قرار می گیرد و به سمت بالا پرش انفجاری انجام می دهد.

همه چیز درباره ورزش کراس فیت

-    فرد میله وزنه را به سرعت از روی زمین برداشته و به سرعت بالای سر قرار می دهد؛ به طوری که دست ها صاف نگه داشته می شود.

نمونه های دیگر از تمرینات، شنا، درازونشست و بارفیکس است. درکراس فیت اغلب از کتل بلز (وزنه ای شبیه زنگوله که دسته ای بالای سر آن قرار دارد)، توپ های طبی، طناب های کوهنوردی، طناب پرش و دستگاه پاروزنی استفاده می شود.

تاریخچه کراس فیت


کراس فیت در سال 2000 تاسیس شد، ولی جرقه های ابتدایی شروع به کار آن سال ها قبل وقتی که گلسمن یک ژیمناستکار نوجوان بود، زده شد. وی مانند تمام نوجوانان ورزشکار می خواست قوی تر باشد. او متوجه شد که با کارکردن با دمبل و وزنه می تواند از تمام ژیمناستکارهای دیگر پیشی بگیرد.

او به غیر از ژیمناستیک دوچرخه سواری هم می کرد و دوستان ژیمناستکار گلسمن در وزنه برداری یا دوچرخه سواری توان رقابت با او را نداشتند و در عین حال دوستان دوچرخه سوار او نیز قادر به اجرای حرکات آکروباتیک گلسمن در ژیمناستیک نبودند. گلسمن در سال 1995 در کالیفرنیا باشگاهی تاسیس کرد و در همان سال از طرف اداره پلیس شهر سانتاکروز دعوت شد تا نیروهای این اداره را تمرین دهد. تا قبل از این بیشتر کار او برگزاری جلسات تمرینی اختصاصی برای افراد بود. اما بعد از آن که هر روز افراد بیشتری برای تمرین با او تماس می گرفتند تعداد مشتری های خود را دوبرابر و جلسات تمرینی را به صورت گروهی در باشگاه خود برگزار کرد.

کسانی که پیش از این جلسات تمرینی اختصاصی داشتند نیز از تمرین کردن با سایر افراد و در گروه لذت بیشتری می بردند و این گونه بود که جامعه کراس فیت تشکیل شد. اولین شعبه آن در کراس فیت نورت در سیاتل بود. تا سال 2005، 13 شعبه دیگر نیز تاسیس شد و در سال 2012 قریب به 10 سال پس از شروع به کار کراس فیت، 3400 شعبه در سرتاسر جهان مشغول به کار شدند. کراس فیت به معنی دستیابی به آمادگی جسمانی در تمامی زمینه هاست. تمرینات کراس فیت به صورت کلی برای ارتقای 10 ویژگی فیزیکی فرد انجام می شود؛ استقامت قلبی- عروقی و تنفس، استقامت بدنی، قدرت، انعطاف پذیری، توان تعادل، سرعت، تناسب اندام، چابکی، دقت و تمرکز.

پس از مدتی کراس فیت کاران دریافتند که با ترکیب فعالیت های ورزش های مختلف مثل ژیمناستیک، وزنه برداری و دوومیدانی می توانند به آن 10 ویژگی موردنظر دست یابند. در این روزش پرهیجان در یک ست تمرینی، هم پایین تنه و هم بالاتنه درگیر است و باعث افزایش شدید سوخت و ساز بدن می شود که این امر موجب چربی سوزی بالا می شود. برنامه های کراس فیت هر روز در حال تغییر است و بدن به یک نوع سیستم تمرینی عادت نمی کند.

همه چیز درباره ورزش کراس فیت

تنوع بالای برنامه های کراس فیت باعث می شود ورزشکار هر روز با یک چالش جدید رو به رو شود. از برنامه های تکراری و کسل کننده که در بدن سازی رشته های ورزشی مشاهده می شود خبری نیست و ورزشکار با هیجان وارد باشگاه کراس فیت می شود. در کراس فیت 70 درصد از تمامی بدن سازی ورزش ها به شما آموزش داده می شود که در زندگی روزانه و هم در ورزشکارانی که به صورت حرفه ای رشته ورزشی را دنبال می کنند نقش موثری را ایفا می کند.

کراس فیت این امکان را به همه افراد می دهد که با هر توان بدنی بتوانند آمادگی جسمانی خود را بالا ببرند. نیروهای پلیس تمرینات کراس فیت را مانند تعقیب و گریز و درگیری با یک مجرم می دانند. بوکسورها می گویند این تمرینات مثل قرارگرفتن در رینگ بوکس است. کراس فیت در دنیای آمادگی جسمانی غوغایی به پا کرده است؛ نه تنها با محبوبیت خود بلکه با ارائه تعریف نوینی که از آمادگی جسمانی دارد. کراس فیت با تمرینات فشرده و هدفدار و محبوبیت روزافزودن خود به نظر می رسد برای سال ها سلطان ورزش های آمادگی جسمانی باقی بماند.

ورزش روزانه کراس فیت


برخی از ورزش های روزانه از نام ورزشکاران و قهرمانان ارتش برگرفته شده است. ورزش روزانه هر روز تغییر می کند و تعداد زیادی از این تمرین ها وجود دارد که می توانند نسبتا سخت باشند.

باربارا: این تمرین شامل 20 مرتبه حرکت بارفیکس، 30 مرتبه حرکت شنا، 40 مرتبه حرکت درازونشست و 50 بار حرکت چمباتمه وزن بدن است
 که به ترتیب انجام می شود و در انتهای هر دوره، تنها یک استراحت 3 دقیقه ای امکان دارد.
انگی: 100 مرتبه حرکت بارفیکس، 100 مرتبه حرکت شنا، 100 مرتبه درازونشست، 100 مرتبه چمباتمه وزن بدن که در تمام طول ورزش با هم جمع می شوند. (اگر به اندازه کافی اندامتان متناسب نیست، پشت سر هم انجام ندهید.)

مورف: دوی زمان بندی شده به طول یک مایل به همراه 100 بار حرکت شنا، 100 بار بارفیکس، 300 بار چمباتبه زدن وزن بدن که در پایان هر یک مایل دویدن انجام می شود.

جکی: یک هزار متر پاروزدن، 50 مرتبه وزنه زدن با یک وزنه انتخابی و 30 مرتبه حرکت بارفیکس. (ترجیحا بدون هیچ استراحتی بین تمرینات انجام شود)

برنامه کراس فیت می تواند به دو روش انجام شود؛ توسط خودتان یا در یک باشگاه کراس فیت.

انجام کراس فیت توسط خودتان نیاز به سطح خوبی از تناسب اندام دارد و این که بدانید چطور تمرین ها و حرکات را بدون خطر و ایمن انجام دهید. اگر چند تا از تجهیزات ورزشی خاص را دارید، ورزش روزانه می تواند با هر نوع شرایط اندامی یا در خانه انجام شود.

جزئیات در مورد چگونگی ایجاد یک باشگاه کراس فیت را می توانید در وبسایت کراس فیت پیدا کنید. در این وبسایت می توانید یک کتابخانه ویدیویی جامع از فنون مناسب برای انجام همه تمرین ها را مشاهده کنید. اگر از انجام ترمین های کراس فیت توسط خودتان احساس راحتی نمی کنید یا می خواهید با انجام تمرین ها به صورت گروهی تحرک بیشتری داشته باشید، می توانید به باشگاه کراس فیت بپیوندید.

همه چیز درباره ورزش کراس فیت

باشگاه های کراس فیت کلوب های بدن سازی و سلامت معمولی نیستند. شما در این امکان اثری از تجهیزات بی پایان قلبی یا دستگاه های مقاومتی نمی بینید و اعضای آن تمرینات روزمره و معمول خود را انجام نمی دهند. درعوض، این باشگاه مانند یک انبار پر از تجهیزات ورزشی شامل جعبه های پلایومتریک، توپ های طبی، دمبل و کتل بلز است. میله های بارفیکس، طناب های کوهنوردی و حلقه های ژیمناستیک هم از سقف آویزان هستند. هر باشگاه یک دوره مقدماتی یک ماهه دارد که ورودی های جدید باید آن را کامل کنند تا فنون تمرین مناسب برای همه ورزش های اصلی که در برنامه کراس فیت انجام می شوند را یاد بگیرند.

برای یک دوره چندروزه بعد از ورزش کراس فیت، ممکن است کمی عضلات شما دچار درد شوند. اگر این اتفاق افتاد، شاید قبل از انجام ورزش روزانه بعدی، به یکی- دو روز استراحت نیاز داشته باشید تا عضلات شما به طور کامل بهبود یابد.

تغذیه در کراس فیت


کراس فیت برنامه خوراک روزانه ای توصیه می کند که شامل 40 درصد کربوهیدرات، 30 درصد پروتئین و 30 درصد چربی است. به توصیه کراس فیت، این برنامه با مصرف گوشت و سبزیجات، آجیل و دانه ها، چند نوع میوه، کمی نشاسته و بدون شکر اجرا می شود. برنامه تغذیه کراس فیت توسط مشاور تغذیه تاییدشده ایجاد شده است.

فواید کراس فیت


ورزش های کراس فیت بسیار فشرده است و مدت زمان زیادی طول نمی کشد. شما می توانید در یک دوره کوتاه مدت، ورزش زیادی انجام دهید. ورزشکاران، حتی ورزشکاران پیشکوست از چالش های روزانه ورزش های کراس فیت لذت خواهند برد زیرا شبیه ورزش های آمادگی جسمانی است. تعداد بسیاری از ورزش های روزانه وجود دارند که همیشه در حال تغییر هستند.

همین امر موحب هیجان انگیزتر شدن ورزش های کراس فیت می شود و احتمال کسل کننده شدن آن را کمتر می کند. ورزش روزانه می تواند در خانه و بدون تجهیزات بسیار گران قیمت انجام شود. تمرین ها می تواند بسیار سنگین باشد. با این حال، چندین ویدویو و توصیف های نوشته شده در وبسایت وجود دارد که می تواند به شما کمک کند هر حرکت را طبق سطح تناسب اندام کنونی خود اصلاح کنید.

بدن سازان و وزنه برداران تنها با انجام کراس فیت نمی توانند نتایجی که برای اهداف رقابتی خاص نیاز دارند به دست آورند. اما این نوع ورزشکاران می توانند از چنین تمرین هایی برای دوره کوتاه و ایجاد تنوع در طی فصل هایی که مسابقه ندارند بهره مند شوند. دوندگان ماراتن، ورزشکاران ورزش های سه گانه، دوچرخه سواران و شناگران مسافت های طولانی باید بیشتر وقت تمرینات خود را روی نیازهای خاص ورزش خود اختصاص دهند.

با این حال، کراس فیت می تواند راه خوبی برای استقامت ورزشکاران باشد که بتوانند با وزنه تمرین کنند و برحسب مقدار زمان کوتاهی که برای تکمیل هر روزش روزانه نیاز دارند، با اهداف اصلی آن ها تداخل ایجاد نکند. علاوه بر این، برنامه های کراس فیت دیگری برای ورزش های استقامتی، فوتبال و ژیمناستیک اختصاص داده می شوند. کراس فیت راه خوبی برای ترکیب تمرین های معمول روزمره همراه با تنوع است.

همه چیز درباره ورزش کراس فیت

نگرانی هایی در مورد کراس فیت


امکان آسیب دیدن یکی از خطرات بالایی است که فرد با شرکت در برنامه های بسیار فشرده ای نظیر کراس فیت به آن دچار می شود؛ مخصوصا اگر به تازگی وزنه برداری به شیوه المپیک و ورزش های پلایومتریک را شروع کرده باشید یا در گذشته آسیب جسمی دیده باشید. نه تنها انجام خود تمرین ها همراه با خطر است بلکه انجام آن ها تحت وضعیتی ملالت بار نظیر یک دوره فشرده، خطر آسیب های بعدی را افزایش می دهد.

هشدار: یکی از آسیب های بسیار جدی اما نادر، به عنوان رابدومیولیز شناخته می شود که نگرانی اصلی شرکت کنندگان در تمرینات شدید است. به طور خلاصه، رابدومیولیز نوعی بیماری است که در آن عضله اسکلتی آن قدر شدید آسیب می بیند که به سرعت متلاشی می شود. اگر چنین اتفاقی بیفتد، سلول های عضله ممکن است پاره شوند و محتوای مهم آن ها به جریان خون نشت کند و سرانجام منجر به آسیب کلیه و در نهایت نارسایی کلیه شود. این بیماری باید در بیمارستان درمان شود زیرا به طور بالقوه زندگی را تهدید می کند.

علائم رابدومیولیز به شدت آن بستگی دارد اما می تواند شامل ضعف عمومی، خشکی بیش از حد، درد و تورم در ناحیه عضله آسیب دیده و ادار تیره رنگ و غیرطبیعی باشد. عوامل دیگری هم هستند که می توانند منجر به رابدومیولیز شوند مانند اعتیاد به الکل، ژنتیک و کم آبی بدن. اما این عارضه بیشتر در اثر تمرین فیزیکی بیش از حد ایجاد می شود.

برای پیشگیری از رابدومیولیز، باید تمرین ها را به آرامی شروع کنید و سپس شدت هرکدام را افزایش دهید. آب زیاد بنوشید و از ورزش کردن در هوای گرم و مرطوب خودداری کنید. اگر به کراس فیت علاقه مند هستید، اما در وزنه برداری و به طور کل، در ورزش کردن تازه وارد هستید، باید برای کسب توجه لازم و خصوصی، قبل از آغاز ورزش روزانه خود، به یکی از باشگاه های کراس فیت مراجعه کنید.

کراس فیت بیشتر برای افراد سالمی مناسب است که از تمرینات شدید لذت می برند. افرادی که بیمار هستند، آسیب دیده اند یا نیازهای خاصی دارند باید با دستورالعمل های خاصی فعالیت جسمی خود را دنبال کنند. کراس فیت مانند بیشتر ورزش های معمول، فواید و خطراتی دارد. ورزش های سریع، چالش وار و همیشه متنوع هستند. اگر سالم هستید و می توانید در برابر این ورزش خسته کننده تا بیاورید، پس امتحانش کنید. شاید مانند بقیه کسانی که کراس فیت کار می کنند از آن لذت ببرید.

مجله همشهری

سیستم ترکیبی



تمرینات ترکیبی امروزه یکی از متداول ترین روش های تمرین قهرمانان بدنسازی و پرورش اندام است . با استفاده از سیستم های تمرینات ترکیبی قهرمانان می توانند بدن خود را مدیریت نموده و از قبل برنامه ای مناسب برای رشد ، تدوین نمایند . برنامه های ترکیبی متناسب با تیپ بدنی افراد بسیار متفاوت بوده و می تواند محدوده وسیعی را شامل گردد . برای تدوین اینگونه برنامه ها می باید به کلیه سیستم های بدنسازی و پرورش اندام آشنایی کامل داشت باشید.


این سیستم که ترکیبی از دو تکنیک ,کنترل و تمرکز و ضربه زدن است.برای دوران حجم و تفکیک عضلانی بسیار مفید است. هنگام استفاده از این سیستم کنترل و تمرکز پس از رسیدن به حد ناتوانی عضلات شما قادر به انجام تکرار های بعدی به کمک این سیستم نیستند اما انها قادر به انجام حرکت با سرعت معمولی و یا با کمک ضربه زدن با همان وزنه و یا حتی وزنه های سنگین تر هستند.

به طور مثال اگر شما با سیستم کنترل و تمرکز دمبل های 10 کیلویی را در حرکت نشر از جانب 8/10 بار حرکت دهید و به حد ناتوانی برسید قادر به انجام 6/8 تکرار دیگز با سرعت معمولی به کمک وزنه های
20 یا 30 کیلو گرمی یا حد اقل همان وزنه ها خواهید بود و در اخر چند تکرار دیگر نیز با کمک تکنیک ضربه زدن و کمکی می توانید انجام دهید.

تکرار نیمه راز رشد بازو

آیا عضلات بازویتان دچار ایست شده اند؟
تکرارهای نیمه را در برنامه تمرینی خود بگنجانید.

آیا سرشانه هایتان از لحاظ سایز و شکل به ایست عضلانی رسیده اند؟
در این صورت می توانید با اجرای تکرارهای نیمه آنها را از این موقعیت خارج کنید.

برای مثال برای جلوبازوها در حرکت جلوبازو و لاری ۲ ست اول را با وزنه معمولی با دامنه کامل حرکتی اجرا می کنید سپس برای ست سوم مقدار وزنه را افزایش می دهید و حرکت را در نیمه پائین آن اجرا می کنید. یعنی هالتر را از پائین ترین نقطه تا وسط بالا می آورید و دوباره آن را پائین می برید. هفت تکرار به این طریق انجام می دهید. چند لحظه استراحت می کنید و دوباره بر مقدار وزنه می افزائید و این بار حرکت را در نیمه بالائی آن اجرا می کنید یعنی حرکت را از بالاترین نقطه تا وسط، پائین می آورید و دوباره برمی گردانید به جای اول و در بالاترین نقطه عضلات را کاملاً منقبض می کنید. این کار را برای هفت تکرار دیگر انجام می دهید.در صورت داشتن توان، اندکی از مقدار وزنه بکاهید و حالا حرکت را برای هفت تکرار و آن هم با دامنه کامل حرکتی اجرا کنید.

سعی کنید این روش را در حرکات دیگر نیز به کار ببندید و هم چنین مقدار حرکات نیمه را نیز کم و زیاد کنید، مثلاً سه چهارم نیمه و یا یک چهارم نیمه. مطمئن باشید که به کارگیری یک چنین تکنیک های شوک دهنده ای عضلات را در همراهی تغذیه صحیح و استراحت کافی حتماً رشد خواهند داد.
پشت بازوها را با یک حرکت با دمبل وادار به رشد کنید. یک جایگزین مناسب برای تنوع بخشیدن به حرکت پشت بازو با هالتر خوابیده حرکت پشت بازو خوابیده با دمبل است. این حرکت دقیقاً مثل حرکت پشت بازو با هالتر صاف یا کج اجرا می شود.

بر روی میز می خوابید و دو عدد دمبل در دستان خود می گیرید و حرکت پشت بازو با دمبل را اجرا می کنید. سعی کنید حرکت را در دامنه کامل حرکتی آن اجرا کنید یعنی آن را تا پائین ترین نقطه پائین بیاورید و سپس آن را تا بالاترین نقطه بالا ببرید. در ضمن قسمت بالائی دست یعنی بازو می بایست دقیقاً عمود بر زمین باشد و در عین حال تا حد امکان ثابت باقی بماند.

در قسمت بالائی حرکت سعی کنید انقباض نهائی عضله را حس کنید سپس دمبل ها را تحت کنترل و آهسته پائین بیاورید.
این حرکت از لحاظ کشش عضلات پشت بازو بی نظیر می باشد. سعی کنید هر چند جلسه یک بار این حرکت را به عنوان جایگزین حرکت پشت بازو با هالتر خوابیده اجرا کنید.

در صورت تکراری شدن و کم شدن فشار وارده از این حرکت می توانید تکنیک شوک دهنده تکرارهای نیمه را اجرا کنید و آن موقع است که فشار عضلانی وارده را کاملاً حس خواهید کرد و در نتیجه رشد عضلانی نیز در پی آن به وجود خواهد آمد.

سیستم فرکانسی

دفعات (فرکانس) تمرینی به تعداد جلسات تمرینی انجام گرفته برای یک عضله و یا گروه عضلانی مشخص در زمان معین اطلاق می شود. جهت حفظ و یا افزایش توان و حجم قبلی و یا ارتقاء آن سطح مشخصی از دفعات تمرینی می بایست به کار گرفته شود، ریکاوری کافی مابین جلسات تمرینی یکی از مشخصه های بسیار مهم در جهت به حداکثر رسانی این رویه قلمداد می شود.

به عنوان یک قاعده کلی می بایست ورزشکار این را در نظر داشته باشد که هر چه بر شدت تحریک عضلانی در تمرین افزوده شود به همان نسبت نیاز به دفعات (فرکانس) تمرین کاهش می یابد.



با این وجود در جهان ورزش امروز تمرین به منظور افزایش قدرت و به خصوص در میان ورزشکاران طراز اول، برداشت های ضد و نقیضی از فرکانس تمرینی وجود دارد. برای نمونه ریچ ویل رکوردار پرس سینه جهان (در سال ۱۹۸۵) توصیه می کند که در هفته یک جلسه تمرین برای هر گروه عضلانی اجراء کنید اما می بینیم که از سوی دیگر اجراء ۹ تا ۱۲ جلسه هفتگی تمرین در میان وزنه بردارهای فوق مرسوم می باشد.
برای مثال تارانات اولین وزنه بردار آمریکائی که صاحب مدال طلا در المپیک شد به طور مرتب در هفته ۹ جلسه تمرین اسکوات را برای دستیابی به استاندارد ورزشی خود اجراء می کند.

در مقاطعی برخی از وزنه بردارهای سطح ملی حتی شده که به صورت روزانه ۴ تا ۵ تمرین را برای عضلات اکستنسور (بازکننده) زانو و هیپ اجراء کرده اند. اتکاء به یافته های علمی برای یافتن پاسخ تقریباً بی فایده به نظر می رسد چون که این داده در اکثر مواقع در لابراتورهای دانشگاه و از طریق اجراء آنها به وسیله افراد غیر ورزشکار و یا مبتندی به دست می آید.



● سه برداشت اصلی از فرکانس تمرینی

۱) برداشت اول: در هفته ۳ جلسه به تمرین بپرداز. چاک اسپایس یکی از بدنسازان مطرح دهه ۶۰ میلادی از طرفداران این برداشت بود به هر حال این برداشت تمرینی هنوز در جهان به عنوان یکی از متداول ترین سیستم های تمرینی است.



۲) برداشت دوم: در هفته حداقل ۶ جلسه تمرین با وزنه و با تمرینات مرتبط آن را جهت ارتقاء عملکرد فیزیکی اجراء کنید. باز این برداشت تمرینی هم افراد موفقی را نداشته که می توان به عنوان نمونه از مل هنسی و یا وزنه بردارهای بلغاری که با این شیوه تمرین می کردند نام برد.



۳) برداشت سوم: سخت تمرین کن و زمانی به تمرین بازگرد که قادر باشی از دفعه قبل بهتر و یا سنگین تر تمرین کنی در کلام دیگر آنقدر صبر کن تا بتوانی به سطح جبرانی دست یابی.
بدین ترتیب فرکانس تمرینی برای هر گروه عضلانی چیزی حدود ۳ تا ۱۰ روز خواهد شد.

دکتر فردریک هانفیلد یا همان دکتر اسکوات و مایک مک دانلد یکی از موفق ترین پرس سینه زن های تاریخ از حامیان سرسخت این سیستم تمرینی می باشند.



● برداشت من از دفعات (قرکانس) تمرین

در میان تمامی پارامترهای افزایش فشار، به عقیده من فرکانس تمرین تنها فاکتوری است که به میزان قابل توجهی تفاوت های ژنتیکی افراد و بدون در نظر گرفتن داروهای غیرمجاز در آن تأثیرگذار هستند. من معتقدم که پارامتر افزایش فشار جزء اصلی ترین مواردی است که فرد می بایست بیشترین آزمایش را بر روی آن انجام دهد تا به کاراترین نوع آن برای خود پی ببرد.



من به شخصه ورزشکاران بسیار قوی را دیده ام که هر ده روز تا ده برابر در یک هفته قوی شده اند. اگر بخواهیم نهایت این موضوع را از هر دو جهت بنگریم افرادی هم بوده اند که از مواد تسریع دهنده ریکاوی استفاده می کنند و می کرده اند و بالعکس گروهی هم بوده اند که از این مواد استفاده نمی کرده اند.

▪ فرکانس عمومی بسه به سطح آمادگی فیزیکی ورزشکار متغیر می باشد. در ابتدای شروع به تمرینات قدرتی پیروی از فرکانس تمرینی یک الزام عمومی تلقی می شود. ولی پس از گذشت زمان و قوی تر شدن فرد تفاوت های ژنتیکی است که اهمیت بیشتری پیدا می کند.



▪ بعد اقتصادی تمرین هم جزء اصولی است که می بایست آن را مدنظر داشت. واقعاً چه مقدر زمان را می توانید برای تمرین کردن اختصاص بدهید؟



▪ اگر توانستید حجم تمرین و شدت تمرین را به گونه ای برای خود بیاورید که همیشه برایتان به صورت یک جدال و مبارزه تلقی شود. دفعات تمرینی به صورت ۵ روز یکبار بیشترین بازدهی را برای اکثریت و در اکثر مواقع خواهد داشت.

این شیوه ای است که برای ۷۰ درصد شاگردانم به کار می گیرم و نتیجه حاصله هم خرسند هستم. البته اینجا احتمال دارد شما بخواهید مثل عموی من باب که سالی یک یا دو بار پرس سینه می زند و معمولاً هم وزنه ای حدود ۶۰۰ پوند را پرس می زند با من به مشاجره بپردازید.



▪ انتخاب شیوه تمرین بر روی ریکاوری تأثیرگذار است. برای نمونه هر چه قدر فشار در قسمت منفی حرکت (مقاومت در مقابل پائین آمدن وزنه) بیشتر باشد. به همان میزان به زمان بیشتر برای ریکاوری نیاز می باشد. اجراء ۴ ست ۶ تکراری حرکت اسکوات با زنجیر حتی به رغم مساوی بودن تعداد کل تکرارها به مراتب انرژی برتر از اجراء ۸ ست ۳ تکراری اسکوات انفجاری می باشد.

▪ در صورت مساوی بودن تمام فاکتورها برای توسعه قدرت، دفعات تمرین به مهمتر از زمانی است که هدف توسعه عضلانی (هایپرتروفی) می باشد.



▪ اگر این توانائی را دارید که بتوانید برای تمرین زمان بیشتری را در نظر بگیرید. به عقیده من تمرین دو بار در روز برای یک بخش از بدن کاراترین سیستم خواهد بود. چون تمرین صبح تسهیل کننده تمرین عصر خواهد شد و سپس دوباره بدن از ۵ روز آن عضله را دوباره تمرین کنید. در این سیستم تمرینی فرد ۳ روز از ۵ روز را به صورت تمرین دو جلسه در روز و برای مدت ۱۰ روز به این روال انجام خواهد داد و سپس بازگشت به ۵ روز تمرین به صورت یک جلسه در روز.



▪ شما می*بایست کل سیستم تمرینی را در نظر داشته باشید. برای مثال لوئی سیمسون با به کارگیری انواع روش های واردکننده فشار به عضلات در هفته یک سیستم تمرینی کاملاً موفقی دارد البته سیستم او در صورتی کار است که آن را به صورت تمام و کمال اجراء کنید و شما نمی توانید با ترکیب کردن سیکل پرس سینه او با اختتام برنامه با ددلیفت و یا سیستم اسکوات روسی به این نتیجه دست یابید.



▪ تمرین بیش از ۳ جلسه در هفته برای افزایش دادن مقدار وزنه ها و رکوردها یک روش عالی برای رسیدن به ایست قدری می باشد. در این خصوص شواهد علی مستنی وجود دارد که به خوبی این موضوع را حمایت می نماید. همچنین یک لزوم دیگر کاهش حجم تمرین به صورت هر سه هفته یکبار برای ورزشکاران مرد و همچنین هر سه هفته یکبار برای ورزشکاران زن می باشد.



▪ تمرینات به صورت چند جلسه در یک هفته برای آن دسته از افراد است که خواهان موفقیت در استانداردهای المپیک هستند. در ارتباطات شخصی که با مربیان وزنه برداری چینی بلغاری و روسی داشتم. همگی تصریح کردند که حدود ۳ سال تمرین صعودی نیاز است تا بتوان به این میزان توسعه در تحمل فشار تمرینی دست پیدا کرد.



به طور خلاصه دفعات تمرین را می توان بسته به هدف تمرینی، نوع جنسیت انتخاب شود. تمرین، شدت تمرین و از همه مهمتر ژنتیک فرد تعیین کرد. در کلام دیگر فرد می بایست پی ببرد که چه روشی برای او کارآمد است. برای مثال دستیار من چادایکی را در نظر بگیرید. او با وزنه ۵/۱۲ پوند در سن ۱۹ سالگی رکورد پرس سینه جهانی ۳۱۶ پوند را ثبت کرد. او در آن زمان تمریناتش را به صورت دو بار در هفته اجراء می کرد. بعدها وقتی او به تیم وزنه برداری آمریکا ملحق شد. تمرینات مربوط به عضله اکستنسور (بازکننده) زانو و هیپ را به صورت ۸ تا ۱۲ جلسه در هفته اجراء می کرد ولی با این وجود بهترین عنوانی که توانست در وزنه برداری سطح جهانی کسب کند نفر سیزدهم مسابقات بود. البته او در حرکت یک ضرب، دو ضرب و مجموع رکورددار ملی بود.

e-gym.ir

تکرار های منفی در جلو بازو

ارنی تیلور یکی از مشهورترین بدنسازان انگلیس پس از دوریان یتس بشمار رفته ، و بخاطر شدت بالا و تاًکید روی بخش منفی تکرارها در تمریناتش شناخته شده بود. او می گوید :

«براین باورم که اجرای آهسته بخش منفی تکرارها به اندازه کنترل حرکت در بخش مثبت اهمیت دارد و چه بسا بیشتر .» حرکت جلو بازو چکشی که در تقویت عضله براکیالیس ( که در کنار و زیر دو سر بازو قرار گرفته ) موًثر است، باعث می شود بازوهای بزرگتر و گردتری داشته باشید، وحرکت کاملی است برای کسب مزایای اجرای کنترل شده و مرگ بار بخش منفی تکرارها.
در حالت نشسته به اجرای حرکت بپردازید ، یک دمبل را بالا بیاورید، فشار را کاملاً روی عضله براکیالیس حس کنید تا رسیدن به بالاترین بخش دامنه حرکت.
سپس طی چهار شماره به آرامی وزنه را تا صاف شدن دست پایین بیاورید و از شدت درد در دو سر بازو و براکیالیس لذت ببرید! همین روند را برای سایر تکرارها هم ادامه دهید، تا رسیدن به هشت تکرار در یک ست . ارنی یک ست گرم کردنی ۱۲ تکراری اجرا می کرد و سپس اصلی انجام می داد.

سیستم پس خستگی (مخصوص عضلات پا)

این برنامه تمرینی عکس برنامه تمرینی پیش خستگی است که آرتر جونز در یکی از کتاب هایش به جوان ترین مستر آمریکا یعنی کی سی وی یاتور (Casey Viator) توصیه می کرد. آرتر از شاگردش می خواست که قبل از حرکت پرس پا حرکت جلو پا با دستگاه را اجراء کند و پس از اجراء این حرکات به عنوان آخرین حرکت مربوط به عضلات پا حرکت اسکوات با هالتر را اجراء کند.

این برنامه تمرینی به نظر برای رشد عضلات پای بدنساز جوانی همچون ”کی سی“ کارآمد می آمد. به هر حال بدون این که آرتر باخبر شود کی سی بعد از اتمام برنامه تمرینی اش در باشگاه ناتیلوس با آرتر سوار بر دوچرخه اش می شد و به یکی از باشگاه های محلی شهر می رفت و در آنجا چند ست اضافهٔ دیگر برای عضلاتش اجراء می کرد. در برنامه تمرینی که در این مقاله آورده شده است اولاً در ابتداء برنامه و به جای اینکه آن را به عنوان آخرین حرکت انجام دهید سراغ آن حرکتی می رویم که بیشترین نیاز عصبی را طلب می کند. ثانیاً: در تعداد تکرارها و ریتم اجراء هر حرکت تغییراتی را وارد می کنیم.

هدف از اجراء این موارد درگیری و بسیج کردن حداکثر (موتور یونیت های عصبی) رشته های عصبی ممکن می باشد.


http://s4.picofile.com/file/8228831018/images.jpg



● برنامه تمرینی پا
▪ A۱ : هاگ اسکوات با هالتر: ۳ ست ۶ تا ۸ تکرار با ریتم حرکت (۱-۰-۵) یعنی ۵ ثانیه زمان برای پائین رفتن. صفر ثانیه مکث در پائین ترین نقطه حرکت و یک ثانیه زمان برای بالا آمدن.
▪ A۲: پرس پا با دستگاه: ۳ ست ۱۲ تا ۱۴ تکرار با ریتم حرکتی (۱-۰-۲)
▪ A۳: جلو پا با دستگاه: ۳ ست ۱۲ تا ۱۵ تکرار با ریتم حرکتی (۲-۰-۲)

۱) A۱ ـ حرکت هاگ پا با هالتر
این حرکت برای اولین بار توسط کشتی گیر روسی جرج هکن اشمیت به رشته بدنسازی آورده شد. جرج (Georges) درصدد راهی بود که بتواند یک حرکت مختص برای توسعه عضلات چهار سر ران اجراء کند که نهایتاً هم موفق به انجام آن شد.

به هر حال در دوران اوج هکن اشمیت دستگاه بدنسازی جایگاه امروزی خود را نداشتند. جرج این حرکت را با ذهنیتی که از هالتر داشت ابداع کرد. با این وجود چندین سال بعد دستگاه هاگ اسکوات ساخته و مراحل توسعه اش را پشت سر گذاشت تا به دستگاه هاگ اسکوات امروزی مبدل شد.

حرکت هاگ اسکوات با هالتر یک جایگزین کم خرج برای اسکوات با هالتر به حساب می آید. حرکت هاگ اسکوات با هالتر موجب رشد کامل عضلات سر خارجی چهار سر ران (Vastus medialis) می شود. این حرکت امروزه توسط اکثر مربیان کارآمد همچون پل گاگنی به شاگردانش برای عبور از ایست عضلانی در رشد عضلات پا تجویز می شود. در خصوص هاگ اسکوات با هالتر پل این طور اشاره می کند که این حرکت را علی رغم دشواری در اجراء آن به حرکت هاگ با دستگاه ترجیح می دهم چون تأثیر حاصله از این نوع حرکت هاگ به مراتب بیشتر از دشواری در اجراء آن می باشد.

جهت اجراء هر چه صحیح تر حرکت هاگ اسکوات با هالتر نیاز به یک هالتر می باشد که بر روی پایه مخصوص هالتر قرار گرفته باشد. بدین ترتیب برداشتن و گذاشتن هالتر به مراتب آسان تر خواهد بود. در این حرکت زیر پاشنه ها می بایست یک تخته به ضخامت ۲ تا ۴ سانتی متر گذاشت تا بدین ترتیب قوس و صاف بودن کمر بهتر حفظ شود و بدین شکل باسن دقیقاً عمود به سرشانه قرار خواهد داشت. من (چارلز پولیکین) به شخصه ترجیح می دهم که به جای گذاشتن یک تخته با سطح مقطع مستطیلی از یک تخته با سطح مقطع مثلثی شکل یا گوه مانند استفاده کنم. چون به این شکل اجراء برایم سهولت بیشتری دارد. به هر حال استفاده از تخته ای با ضخامت ۲ تا ۴ سانت نیز ایرادی ندارد).

تخته را ۱۰ تا ۱۵ سانت جلوتر از پایه هالتر قرار دهید و سپس پشت به هالتر بایستید و از پشت هالتر را در میان دست هایتان بگیرید و سپس تا حدی جلو بروید که پاشنه پا دقیقاً بر روی تخته قرار بگیرد و سپس با کنترل به سمت پائین بروید و به زانوها اجازه بدهید تا جای ممکن و بدون اینکه باسن به عقب برود به سمت جلو بروند.

زمانی که زانوها تا حد ممکن به سمت جلو رفتند باسن را به سمت پائین آورده و در موقعیت انتهائی حرکت اسکوات قرار بگیرید. در این وضعیت با بیرون دادن قفسه سینه سعی در صاف باقی ماندن و حفظ فرم صحیح در ستون فقرات نمائید. هرگز به سرشانه اجازه ندهید که به سمت جلو متمایل شوند. ضمناً از قرار داشتن عمودی باسن (هیپ) در زیرشانه ها اطمینان حاصل نمائید. پس از اجراء تکرارهای مشخص شده بدون هیچ درنگی سراغ حرکت دوم یا همان A۲ بروید.

۲)A۲ ـ پرس پا با دستگاه
آن دسته از خوانندگان که با فلسفه تمرینی من آشنا هستند به خوبی آگاه هستند که من جزء طرفداران حرکت پرس پا نمی باشم به دلیل اینکه حرکت موجب افزایش قدرت غیر کاربردی می شود. به هر حال از آنجائی که هدف این مقاله عملاً هایپرتروفی عضلانی است و نه لزوماً افزایش قدرت عملکردی (کاربردی) بنابراین مجبور هستم که از آن به عنوان یک استثناء در این مقاله استفاده کنم.

فکر می کنم ضرورتی در نحوه اجراء حرکت پرس پا با دستگاه نباشد. تنها این نکته را در ذهن داشته باشید که در قسمت بالای حرکت جهت حفظ فشار مستمر بر روی عضلات ران از قفل کردن مفصل زانو خودداری کنید. برای فهم بهتر این مورد فرض را بر این بگیریم که در وضعیت امتداد کامل یا همان وضعیت ۱۰۰% مفصل قفل می شود حال برای جلوگیری از بروز این وضعیت امتداد را تا ۹۵% ادامه می دهیم و تنها ۵ درصد باقیمانده میزان مورد نیاز برای ممانعت از قفل مفصل زانو می باشد.

در موقع اجراء این حرکت برای پیشگیری از هرگونه احساس سرگیجه و سیاهی رفتن چشم عمل دم را در بخش منفی حرکت (پائین آمدن وزنه) و عمل بازدم را در بخش مثبت حرکت انجام دهید. دوباره ذکر این نکته به جا می باشد که نکته کلیدی در اجراء این حرکت حفظ فشار ممتد بر روی عضله در طول ست می باشد. پس از اتمام هر ست انجام دو تا سه تنفس عمیق و با شدت در همان حالت خوابیده به شما کمک خواهد کرد که سریع تر به شرایط نرمال خود بازگردید. هنوز برنامه تمرینی تمام نشده و استراحتی هم در کار نیست. پس بدون هیچ وقفه ای سراغ حرکت جلو پا با دستگاه می رویم.

۳) A۳ ـ جلو پا با دستگاه
متأسفانه این حرکت هم جزء حرکاتی است که من طرفدار آن نیستم. به دلیل اینکه حرکت در بخش پائین آن موجب وارد آمدن فشار نامتعارف بر روی مفصل زانو می شود. اما زمانی که عضلات پا به وسیله اجراء دو حرکات قبلی به پیش خستگی رسیده باشند دیگر در حرکت جلو پا با دستگاه قادر نخواهید بود مثل قبل از وزنه های سنگین استفاده کنید. در نتیجه زانوها در این حرکت محافظت خواهند شد.

در موقع اجراء این حرکت سر را در موقعیت صاف و نرمال نگاه دارید و هرگز دسته های کنار صندلی را خیلی محکم نگیرید. چون باعث بالا رفتن فشار خون و احتمال بروز سرگیجه خواهد شد. افزون بر این تا حد ممکن سعی کنید که از ریتم حرکتی توصیه شده در موقع اجراء تکرارها پیروی کنید. اکثر افرادی که با این برنامه تمرینی تمرین کرده اند پس از اجراء دو حرکت قبلی که بسیار انرژی بر هستند در این حرکت تمایل بسیار زیادی به این پیدا می کنند که صرفاً حرکت را به تعداد تکرار توصیه شده انجام دهند و تمرین پا را به پایان برسانند و ریتم اجراء حرکت، دیگر بر ایشان اهمیت زیادی ندارد. به همین خاطر پیشنهاد می شود به جای استفاده از وزنه سنگین و راه رفتن مثل پنگوئن پس از اجراء حرکت وزنه را در حد سبک انتخاب کنید تا بتوانید بدین ترتیب ریتم اجراء حرکت را نیز به نحو صحیح انجام دهید. پس از اتمام این حرکت این احتمال وجود دارد که احساس تهوع و یا سرگیجه نمائید.

این مسئله یک امر طبیعی می باشد به دلیل اینکه بر اثر اجراء ست ها تا خستگی نهائی عضلانی سطح تجمع اسید لاکتیک در عضلات به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. به هر حال آن روی سکه افزایش اسید لاکتیک ترشح بیشتر هورمون رشد می باشد که برای یک بدنساز بسیار ارزشمندتر می باشد. اکنون زمان استراحت ۳ دقیقه ای فرا رسیده است. از این فرصت ریکاوری استفاده کافی را ببرید چون پس از اتمام آن دوباره سیکل دوم تری ست این سه حرکت قبلی شروع می شود. اجراء تری ست فوق برای ۳ ست تمام، این چیزی است که برای رشد عضلات پا به آن نیاز دارید پس از پایان این سه، حرکات سرد کردنی بدن را انجام داده و باشگاه را ترک کنید. برنامه تمرینی فوق را بر ۶ جلسه تمرین پا اجراء کنید و پس از آن برنامه تمرینی تان را تغییر دهید. تمرینات مربوط به عضلات پا را چهار تا پنج روز یک بار اجراء کنید.

● نتیجه گیری
به خاطر داشته باشید که این برنامه تمرینی چه به لحاظ فیزیکی و چه به لحاظ روانی یک برنامه سنگین و انرژی بر روانی محسوب می شود. حتی المقدور سعی کنید از خوردن غذاهای سنگین تا دو ساعت قبل از اجراء این برنامه تمرینی خودداری کنید و قبل از تمرین آن هم حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت یک وعده سبک و یا محلول پروتئینی را میل کنید.
برای اجراء این برنامه تمرینی سعی کنید قبل از اجراء هر تری ست تمام وزنه ها را مورد دلخواه خود درآورده باشید و بدین ترتیب از تلف شدن زمان در مابین ست ها خودداری کنید. پس از اتمام برنامه تمرینی بلافاصله نوشیدنی کربوهیدرات ساده تان (مثل آب انگور) را میل کنید و پس از آن ۱۰ تا ۲۰ دقیقه محلول پروتئینی پس از تمرین را میل نمائید.

سیستم تمرینی HLM

سیستم تمرینی (HLM )؛ برنامه تمرینی تان را خودتان بسازید:

وقتی که پای تمرینات کل بدن در یک جلسه به میان میاید همیشه یک روش بسیار بسیار قدیمی مطرح میشود.گرچه آن نوع از تمرینات نیز کارامد هستند ولی در این مقاله تصمیم گرفتیم که برنامه ای را طراحی کنیم که در آن گزینه های مختلفی را به شما ارائه دهیم.در واقع این برنامه طوری طراحی شده است که خود شما باید بر اساس نیازهای خود آن را تکمیل کنید.
با استفاده از این برنامه شما میتوانید صدها برنامه منحصر به فرد دیگر را برای خود خلق کنید.ما در این مقاله به شما مجموعه ای از بهترین حرکات را به شما خواهیم داد.مهم نیست که شما کدام حرکات را انتخاب کنید چون برنامه طوری طراحی شده است که هیچ برنامه ناکارامدی از آن حاصل نخواهد شد.

سیستم تمرینی (HLM) چگونه میباشد؟

این عبارت مخفف روزهای تمرینی سبک، متوسط و سنگین می باشد.شما ۳ بار در هفته تمرین خواهید کرد و تقسیم بندی آن این گونه خواهد بود:
شنبه) روز تمرینات سنگین
دوشنبه) روز تمرینات سبک
چهارشنبه) روز تمرینات متوسط

روز تمرینات سنگین) روزهای تمرینات سنگین روی حرکات چند مفصلی با کیفیت با ۵ تکرار تمرکز دارد.
روز تمرینات سبک) روز تمرینات سبک این اجازه را به شما خواهد داد که گروه های مختلف عضلانی خود را با تمرینات تک مفصلی و چند مفصلی کم فشار تمرین دهید.شما این آزادی را خواهید داشت که از بین حرکات با دستگاه، با سیمکش و حتی تمرینات مبتنی بر وزن بدن انتخاب های خود را انجام دهید.اکثر ست ها در بازه ۱۲-۱۵ تکرار قرار دارند.تمرینات مبتنی بر وزن بدن ممکن است شامل ست های همراه با زمان یا ست های تا ناتوانی نیز باشد.
روز تمرینات متوسط) در این روزها نیز شما این آزادی را دارید که از بین حرکات چند مفصلی و دیگر حرکات جایگزین سنگین حرکات خود را انتخاب کنید.محدوده تکرارها بین ۸-۱۰ قرار دارد.
روش تمرینی (hlm)دارای محدوده تکرارهای مختلفی برای رشد حداکثری عضلات می باشد.همچنین تمرینات سنگین این سیستم به صورت دوره ای انجام خواهد شد تا هم ریکاوری بهتری انجام شود و هم به مفاصل استراحتی داده شود.

مهمترین مساله اصل اضافه بار می باشد.به برنامه اعتماد کنید.عضلات با رعایت اصل اضافه بار و ثبات قدم رشد خواهند کرد.
در زیر قالب های تمرینی هر روز برای شما بیان خواهد شد:

شنبه ( روز تمرینات سنگین)
پا —> سنگین
سینه —> سنگین
پشت —> سنگین
سرشانه —> سنگین
جلو بازو —> متوسط
پشت بازو —> متوسط
ساق پا —> متوسط
شکم —> متوسط

دوشنبه ( روز تمرینات سبک)
پا —> سبک
سینه —> سبک
پشت —> سبک
سرشانه —> سبک
همسترینگ —> سبک
پشت بازو —> سبک
جلو بازو —> سبک
کول —> متوسط

چهار شنبه ( روز تمرینات متوسط)
پا —> متوسط
سینه —> متوسط
پشت —> متوسط
سرشانه —> متوسط
جلو بازو —> متوسط
پشت بازو —> متوسط
ساق پا —> متوسط
شکم —> متوسط
نکات: اگر شما نیاز به تمرین بیشتری در ناحیه همسترینگ دارید میتوانید تمرینات متوسط این گروه عضلانی را در روز شنبه و روز دوشنبه به جای تمرینات ساق قرار دهید.در صورت انجام این تغییرات سپس برنامه همسترینگ را از روز دوشنبه حذف کرده و به جای آن ساق خود را تمرین دهید.
شنبه) همسترینگ با شدت متوسط
دوشنبه) ساق پا با شدت متوسط
چهارشنبه) همسترینگ با شدت متوسط

تمرینات پا
انتخاب*های روز سنگین
اسکات ۳ (۵)
اسکات با مکث ۳ (۵)
اسکات از جلو ۳ (۵)
اسکات زرچر (هالتر میان ارنج دو دست قرار گرفته میشود) ۳ (۵)

انتخاب های روزهای سبک
جلو پا دستگاه ۳ (۱۲-۱۵)
لانگز دمبل ۳ (۱۲-۱۵)
لانگز هالتر ۳ (۱۲-۱۵)
اسکات بلغاری ۳ (۱۲-۱۵)
اسکات سرعتی (به این معنی که استراحت میان ست ها ۴۵-۶۰ ثانیه می باشد) ۶-۸ (۲-۳ تکرار)

انتخاب های روز های متوسط
اسکات ۳ (۸-۱۰)
اسکات با مکث ۳ (۸-۱۰)
پرس پا ۳ (۱۵-۲۰)
هاک اسکات ۳ (۸-۱۲)
اسکات پرشی ۳ (۸-۱۰)

تمرینات سینه
انتخاب های روز های سنگین
پرس سینه ۳ (۵)
پرس بالا سینه ۳ (۵)
پرس سینه خوابیده روی زمین ۳ (۵)
پرس زیر سینه ۳ (۵)
پرس سینه دست باز ۳ (۵)

انتخاب های روز های سبک
شنا ۳(تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
شنا دست باز ۳(تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
دیپ ۳(تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
قفسه سینه دمبل ۳ (۱۲-۱۵)
قفسه بالا سینه ۳ (۱۲-۱۵)
قفسه زیر سینه ۳ (۱۲-۱۵)
کراس اور ۳ (۱۲-۱۵)
پرس سینه دستگاه ۳ (۱۲-۱۵)
پک دک ۳ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روزهای متوسط
پرس سینه ۳ (۸-۱۰)
پرس بالا سینه ۳ (۸-۱۰)
پرس زیر سینه ۳ (۸-۱۰)
پرس سینه دمبل ۳ (۸-۱۰)
پرس بالا سینه دمبل ۳ (۸-۱۰)
پرس زیر سینه دمبل ۳ (۸-۱۰)
پرس سینه دمبل روی زمین ۳ (۸-۱۰)
پرس سینه دستگاه ۳ (۸-۱۰)
دیپ با وزنه ۳ (۸-۱۰)

تمرینات پشت
انتخاب های روزهای سنگین
ددلیفت ۳ (۵)
ددلیفت نیمه (در جایگاه اسکات) ۳ (۵)
زیر بغل هالتر خم ۳ (۵)
زیر بغل هالتر خم مچ معکوس ۳ (۵)

انتخاب های روزهای سبک
زیر بغل سیمکش قایقی ۳ (۱۲-۱۵)
لت از جلو ۳ (۱۲-۱۵)
بارفیکس ۳ (تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
هالتر خم روی میز شیب دار ۳ (۱۲-۱۵)
زیر بغل قایقی تک دست ۳ (۱۲-۱۵)
زیر بغل هالتر خم مچ معکوس ۳ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روزهای متوسط
زیر بغل هالتر خم ۳ (۸-۱۰)
زیر بغل دمبل خم تک دست ۳ (۸-۱۲)
زیر بغل دمبل خم تک دست ۲ (۲۰-۳۰)
زیر بغل سیمکش قایقی ۳ (۸-۱۲)
بارفیکس با وزنه ۳ (۸-۱۲)
زیر بغل هالتر خم مچ معکوس ۳ (۸-۱۰)

تمرینات سر شانه
انتخاب های روز های سنگین
پرس سرشانه هالتر ایستاده ۳ (۵)
پرس سرشانه نشسته ۳ (۵)
پرس سرشانه هالتر از پشت نشسته ۳ (۵)
حرکت دو ضرب وزنه برداری ۳ (۵)

انتخاب های روزهای سبک
کول هالتر دست جمع ۳ (۱۲-۱۵)
نشر جانب ۳ (۱۲-۱۵)
نشر جانب نشسته ۳ (۱۲-۱۵)
نشر جانب سیمکش ۳ (۱۲-۱۵)
نشر جانب دستگاه ۳ (۱۲-۱۵)
نشر خم دمبل ۳ (۱۲-۱۵)
نشر از جلو با دمبل ۳ (۱۲-۱۵)
نشر از جلو با وزنه ۳ (۱۲-۱۵)
نشر از جلو با هالتر ۳ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روزهای متوسط
سر شانه آرنولدی نشسته ۳ (۸-۱۲)
سرشانه آرنولدی ایستاده ۳ (۸-۱۲)
پرس سرشانه دمبل نشسته ۳ (۸-۱۲)
پرس سر شانه دمبل نشسته تک دست ۳ (۸-۱۲)
پرس سر شانه هالتر از جلو ایستاده ۳ (۸-۱۰)
پرس سر شانه هالتر نشسته از پشت ۳ (۸-۱۰)

تمرینات جلو بازو
انتخاب های روزهای سبک
جلو بازو دمبل تمرکزی ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو سیمکش ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو سیمکش تک دست ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو لاری هالتر ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو لاری دمبل ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو لاری هالتر خمیده ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو دمبل چکشی ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو هالتر ایستاده ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو دمبل ایستاده ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو دمبل نشسته ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو هالتر خمیده ۲ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روز های متوسط
جلو بازو هالتر ۲ (۸-۱۲)
بارفیکس ۲ (تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
جلو بازو دمبل ایستاده ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو دمبل نشسته ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو هالتر خمیده ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو لاری هالتر ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو چکشی ۲ (۱۲-۱۵)
جلو بازو دراگ ۲ (۱۲-۱۵)

تمرینات پشت بازو
انتخاب های روزهای سبک
پشت بازو تک دمبل خم ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو سیمکش ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو سیمکش تک دست ۲ (۱۲-۱۵)
شنا دست جمع ۲ (تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
دیپ بین دو میز ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو سیمکش با طناب ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو هالتر نشسته ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو هالتر خوابیده ۲ (۱۲-۱۵)
پرس بالا سینه دست جمع ۲ (۱۲-۱۵)
پشت بازو تک دمبل نشسته پشت سر ۲ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روزهای متوسط
پرس سینه دست جمع ۲ (۸-۱۰)
پشت بازو سیمکش ۲ (۸-۱۲)
دیپ بین دو میز ۲ (۸-۱۲)
پشت بازو هالتر نشسته ۲ (۸-۱۲)
پشت بازو هالتر خوابیده ۲ (۸-۱۲)
پرس بالا سینه دست جمع ۲ (۸-۱۲)
پشت بازو دمبل دو دست پشت سر ۲ (۸-۱۲)

تمرینات ساق پا
انتخاب های روزهای متوسط
ساق پا نشسته ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا با دستگاه پرس پا ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا با دستگاه پرس پا تک پا ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا ایستاده دستگاه ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا ایستاده با وزن بدن ۲-۳ (تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)
ساق پا با دستگاه هاک ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا با دمبل تک پا ۲-۳ (۱۲-۲۰)
ساق پا خمیده ۲-۳ (تا ناتوانی در ۶۰ ثانیه)

تمرینات شکم
انتخاب های روزهای شکم
پلانک ۲-۳ (۶۰-۱۲۰ ثانیه)
پلانک به پهلو ۲-۳ (۶۰-۱۲۰ ثانیه)
کرانچ سیمکش ۲-۳ (۱۵-۲۵)
دراز و نشست با وزنه ۲-۳ (۱۵-۲۵)
زیر شکم خلبانی زانو خم ۲-۳ (۱۵-۲۵)
زیر شکم خلبانی زانو صاف ۲-۳ (۱۵-۲۵)
دراز و نشست معمولی ۲-۳ (۱۵-۲۵)
کرانچ روی زمین ۲-۳ (۱۵-۲۵)
وود چاپ ۲-۳ (۱۵-۲۵)

تمرینات همسترینگ
انتخاب های روزهای سبک
پشت پا دستگاه ۲-۳ (۱۲-۱۵)

ددلیفت رومانیایی ۲-۳ (۱۲-۱۵)
ددلیفت رومانیایی دمبل ۲-۳ (۱۲-۱۵)

انتخاب های روزهای متوسط
ددلیفت رومانیایی ۲-۳ (۸-۱۰)
ددلیفت رومانیایی دمبل ۲-۳ (۸-۱۲)
هاک اسکات معکوس ۲-۳ (۸-۱۰)

سیستم تمرینی Rep Targeting

به تعداد تکرارهایی که فرد در یک ست تمرینی اجرا می کند در اصطلاح پرورش اندام «Rep» گفته می شود و کلمه «Targeting» نیز در لغت به معنی هدف گذاری آمده است.

با این مقدمه کوتاه می توان دریافت که محوریت اصلی بحث و هدف گذاری اصلی در این تکنیک بر روی تعداد تکرارهایی است که فرد بر روی هر کدام از عضلات انجام می دهد و یا قرار است که انجام بدهد.

به طور مثال شما تعداد مشخص و معینی از تکرارهای تمرینی را در ذهن خود مشخص می کنید و از این تکنیک برای رسیدن به این تکرارها در برنامه های تمرینی خود استفاده می کنید.

بیشترین موارد استفاده این تکنیک در پرورش اندام در اجرای حرکات تمرینی ویژه بارفیکس بوده است و به همین دلیل نیز مثال این تکنیک را در مورد این حرکت تمرینی برگزیده ایم.

فرض می گیریم که شما قصد اجرای ۵۰ تکرار از حرکت تمرینی بارفیکس را دارید و بدیهی است که اجرای این تکرارها در یک ست تمرینی واحد برای شما مقدور نخواهد بود اما با این حال، تمرین را آغاز می کنید.

در ست اولی که به انجام می رسانید بسته به توانی که در خود سراغ دارید در حدود ۳۰ تکرار را اجرا می کنید. پس از اجرای ۳۰ تکرار و زمانی که از ادامه تمرین ناتوان شدید استراحت مختصری در حدود ۱۰ الی ۲۰ ثانیه لحاظ کرده و سپس ۱۰ تکرار دیگر را نیز اجرا می کنید.

پس از رسیدن به ناتوانی که این بار با ۱۰ تکرار حاصل می شود دوباره در حدود ۱۰ الی ۲۰ ثانیه استراحت کرده و ست بعدی را آغاز می کنید. این بار ۵ تکرار را اجرا کرده و سپس وارد مرحله استراحت ۱۰ الی ۲۰ ثانیه ای می شوید.

ست بعدی را با ۳ تکرار به پایان رسانده، ۱۰ الی ۲۰ ثانیه استراحت کرده و در نهایت نیز ۲ تکرار باقی مانده را به اتمام برده و بدین ترتیب به تمرین بارفیکس خود خاتمه می دهید.

فرم متفاوتی از این تکنیک نیز در پرورش اندام مطرح بوده است به گونه ای که میزان استراحتی که بین ست ها لحاظ می کنید باید به اندازه تکرارهای باقی مانده از تمرین شما باشد.

به طور مثال پس از ۳۰ تکرار اولیه ای که انجام می دهید شما ۲۰ تکرار دیگر را در پیش رو دارید و باید بین این ست و ست بعدی در حدود ۲۰ ثانیه استراحت داشته باشید. پس از اجرای یک ست ۱۰ تایی دیگر شما ۱۰ تکرار دیگر را در پیش رو خواهید داشت و بنابراین باید بین ست ۱۰ تایی و ست بعدی نیز در حدود ۱۰ ثانیه استراحت بکنید.

پس از اجرای ست ۵ تایی شما ۵ تکرار دیگر را در پیش رو خواهید داشت و بین ست ۵ تای و ست ماقبل آخر نیز باید در حدود ۵ ثانیه استراحت بکنید. این روند را باید تا اتمام برنامه تمرینی بارفیکس ادامه دهید.

در برخی موارد افراد به دلیل ناتوانی خود در کامل کردن تکرارهای حرکاتی نظیر بارفیکس که از حرکات پایه پروش اندام نیز محسوب می شود از اجرای این حرکات در برنامه های تمرینی خود سر باز زده و یا در اغلب موارد تکرارهای این حرکت تمرینی را نیمه کاره رها کـرده و از ادامه تمرین بـر روی ایـن حـرکات صرف نظر می کنند. با کمک این تکنیک که از پیچیدگی خاصی نیز برخوردار نبوده و اجرای آن نیز نیازی به کمک گرفتن از وسایل فوق مدرن و بهره گرفتن از دانش فوق پیشرفته و محاسبات دقیق ریاضی و فیزیک ندارد به راحتی می توانید تکرارهای از پیش تعیین شده برای این حرکات تمرینی را کامل کرده و به رشد دلخواه خود در عضلاتی که قرار است با این تکرارها تحت فشار قرار گرفته و رشد داده بشوند برسید.

سیستم منفی

فلسفه چگونگی افزایش قدرت و سایز عضلانی بر این پایه است که عضلات به عنوان عکس العمل در مقابل نیروی وارد شده از فشار وزنه منقبض می شوند، در اثر این انقباضات دچار آسیب های میکروسکوپی می شوند و ترمیم این آسیب ها رشد عضلات را در پی دارد، اغلب افراد فکر می کنند این مسئله در بخش مثبت یا بخش کانستریک حرکات اتفاق می افتد.

در حالی که واقعیت متفاوت با طرز فکر رایج است و بخش منفی حرکات یا بخش اکسنتریک سهم بیشتری در ایجاد آسیب های ریز در عضلات برعهده دارد. به این منظور بدنسازان باتجربه هر از چندی از سیستم تمرینی نگاتیو استفاده می کنند که طی آن فشار وزنه را تنها در بخش منفی حرکات تحمل کرده و حرکت وزنه در جهت جاذبه زمین را کاملاً کنترل می کنند.

سیستم تمرینی نگاتیو شدت تمرین را افزایش می دهد و به همین دلیل عکس العمل اضافی عضلانی را در پی دارد. چون مقدار وزنه ای که هنگام پائین آمدن می توانید تحمل کنید بیش از مقداری است که می توانید برخلاف جاذبه جابه جا کنید. این سیستمی بود که همواره در تمریناتم از آن استفاده می کردم، همین طور بسیاری دیگر از بدنسازان سطح بالائی که با هم تمرین می کردیم.

از نظر علمی تکرارهای نگاتیو برای افزایش استقامت تاندون ها و لیگامنت ها ایده آل هستند، که این می تواند به اجتناب از آسیب دیدگی ها کمک کند. در مقابل تکرارهای منفی کوفتگی عضلانی بیشتری را ایجاد می کند چون از وزنه های بیشتر حد از معمول استفاده می کنید. این کوفتگی نشان دهنده این است که استرس بیشتری روی عضله متمرکز شده و این، مقدار آسیب های میکروسکوپی در عضله و در نتیجه رشد عضلانی را افزایش می دهد.

البته، شما هر زمانی که در هر تکرار وزنه ای را به جای اولش باز می گردانید در حال اجرای نگاتیو هستید و بدنسازان باتجربه می دانند که باید وزنه را به آرامی و تحت کنترل پائین بیاورند. به جای این که بگذارند وزنه با حالت سقوط به جای اولش بازگردد. در این جا دو روش خاص برای افزایش شدت بخش منفی حرکات را توضیح داده ام که باید با احتیاط کامل و بسیار با دقت و تنها به صورت پراکنده از آنها استفاده کنید، ضمن این که بدنسازان مبتدی نباید از این سیستم استفاده کنند.

● تکرارهای منفی کمکی
برای اجرای این گونه تکرارها، یار تمرینی باید کمک کند تا شما وزنه ای را که سنگین تر از حد معمول انتخاب کرده اید در بخش مثبت هر تکرار جابه جا کنید، سپس خودتان وزنه را پائین بیاورید. این روش به خصوص در حرکاتی که با هالتر اجرا می شوند مفید است. برای مثال وقتی تکرارهای کمکی منفی را در حرکت پرس سینه با هالتر اجرا می کردم، یار تمرینی ام کمک می کرد تا وزنه را کاملاً بالا بیاورم، سپس خودم به آرامی وزنه را به سمت سینه پائین می بردم. ما این کار را برای چند تکرار، انجام می دادیم. واضح است که یار تمرینی باید توجه کاملی به شما داشته باشد و به محض این که به حدی از ناتوانی رسیدید که دیگر نتوانستید وزنه را کنترل کنید وارد عمل شود.

● تکرارهای منفی اجباری
این روش تمرینی فوق العاده شدیدی است که باید به منظور اجتناب از تمرین زدگی و آسیب دیدگی به ندرت مورد استفاده قرار گیرید، و برای اجرای آن هم به یک یار تمرینی کاملاً باتجربه نیاز دارید. همان مثال پرس سینه را دوباره در نظر بگیریم، شما وزنه را با کمک یا بدون کمک بالا می برید ولی وقتی وزنه را پائین می آورید، یار تمرینی شما با شدت کافی روی میله فشار می آورد برای افزایش مقاومت ولی نه این قدر قوی که باعث آسیب دیدگیتان شود. وظیفه شما این است که در مقابل پائین آمدن وزنه در اثر جاذبه زمین و فشار یار تمرینی بر وزنه، تا حد ممکن مقاومت کنید. مهم است که این روش نگاتیو را با فردی اجرا کنید که این قدر تجربه داشته باشد که احساس کند چه مقدار فشار بیشتر برایتان قابل تحمل است و چه زمانی نیاز است کنترل میله را در اختیار بگیرد.

من در تمریناتم، همیشه از هر دو این روش ها استفاده می کردم و هر دو، راه های خوبی هستند برای آماده شدن جهت استفاده از وزنه هائی سنگین تر از آن چه به طور معمول استفاده می کنید. برای مثال، اگر در حال حاضر ۱۴۰ کیلو پرس سینه اجرا می کنید و در افزایش مقدار وزنه کاربردی مشکل دارید، ۱۵۰ کیلو یا بیشتر روی میله قرار دهید و تکرارهای منفی را به هر صورتی که ذکر شد اجرا کنید، این کار هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی، کمک می کند به این که بتوانید به زودی وزنه های بیشتری را جابه جا کنید و رشد عضلانی تازه ای را تجربه کنید.

سیستم ست های افزودنی

معمولا در مورد این روش تمرین کمتر در مجلات و کتابها صحبت شده است از این روش تمرینی می توان بعنوان یک روش شک دهنده عالی عضلات نام برد و در صورت استفاده از این روش خیلی زود متوجه تاثیر ان خواهید شد.

ست های افزونی یعنی چه؟
تنها چیزی که می توان در مورد این روش تمرینی گفت درد عضلانی حاصل از ان می باشد بهر حال اگر قادر به انجام این روش تمرینی باشید پاداش خوبی در انتظار شماست.
این روش دقیقا برعکس روش ستهای کم کردنی می باشد و شخص بجای اینکه با وزنه سنگین شروع به تمرین کند و هر ست از مقدار وزنه بکاهد با وزنه سبک شروع می کند و هر ست برمقدار وزنه می افزاید البته به این نکته توجه داشته باشید که هیچ استراحتی بین ستها وجود ندارد یعنی بلافاصله بعد از اجرای ست اول برمقدار وزنه می افزائید و ست دوم را اجرا میکنید و به همین صورت ادامه می دهید.

چطور ستهای افزودنی منجر به رشد عضلانی میشود
1- رشد حاصل از این روش به چند طریق می باشد اول از همه با استفاده از این روش شخص به پمپ عضلانی قابل توجه ای می رسد و همانطور که میدانید یک پمپ خوب عضلانی یعنی افزایش مویرگ و در ضمن رگی ترشدن بدن ضمن اینکه برسایز عضلات و سفتی انها نیز افزوده می شود
2- همانطور که از قبل هم می دانید هر زمان که عضله با یک روش جدید تحت تمرین قرار بگیرید دچار شوک می شود و شوک عضلات دقیقا مساوی است با رشد عضلات.
3- به دلیل طولانی بودن ستها فرد قادر هست با وزنه سنگین و هم با وزنه سبک تمرین کند و به همین دلیل تعداد فیبرهای عضلانی درگیر اسیب به مراتب بسیار زیادتر از زمانی است که تنها باوزنه سنگین و یا وزنه سبک کارمیکنید و هر چه فیبرهای عضلانی بیشتری در طول تمرین اسیب ببیند به همان نسبت رشد بهتری حاصل خواهد شد.

یک مثال از ستهای افزودنی در برنامه تمرینی
همه بدنسازان ارزش داشتن بازوان حجیم و پیک را خوب می دانند و به همین دلیل تمرین جلوبازو را با این روش اجرا میکنیم
من معمولا جلوبازو را بلافاصله بعد ازتمرین عضلات پشت اجرا میکنم ولی اگر برنامه تمرینی شما بصورت دیگر می باشد هیچ مشکلی ندارد فقط سعی کنید حتما بازوان را با حرکات گرم کردنی گرم کنید.

بیائید فرض کنیم که قادر هستید با وزنه 20 کیلویی جلوبازو با دمبل روی میز بالا سینه را برای 10تکرار اجرا کنید برای شروع وزنه 5کیلویی را بردارید وانرا برای 10تکرار و به صورت کنترل شده و اهسته جلوبازو بزنید.
در هر تکرار می بایست بر روی قسمت انقباض نهایی عضله تمرکز کنید و حتما حرکت را در دامنه کامل حرکتی ان انجام دهید بلافاصله بعد از 10تکرار و بدون استراحت وزنه هایی 10 کیلویی را بردارید و دوباره 10تکرار و بدون استراحت حرکت را اجرا کنید.

تا اینجای کار نباید احساس درد در عضلات داشته باشید و تنها عضلاتتان گرم شده است و تازه خون در حال پمپ شدن در بازوان است تازه از این قسمت به بعد تمرین شروع خواهد شد دقیقا بلافاصله بعد از اجرای ست دوم ست سوم را با وزنه 15 کیلویی شروع کنید و دوباره 10 تکرار برای هر رست جلوبازو بزنید در این مقطع است که اهسته اهسته احساس درد خواهید کرد دوباره به محض اتمام این ست و بدون استراحت وزنه های 20کیلویی را بردارید و 10 تکرار دیگر انرا اجرا کنید البته احتمال دارد که در وسط ست بخواهید وزنه ها را به دلیل احساس درد بیش از حد به زمین بیندازید ولی واقعیت این است که شما در حال حاضر هیچ راهیی جز به اتمام رساندن ست ندارید (از این مقطع زمانی به عنوان نقطع بدون بازگشت یادمی شود).

بعد از اتمام این ست سریعا سراغ ست بعدی بروید و دمبلهای 25کیلویی را بردارید و شروع کنید به اجرای جلوبازو و البته در تکرار چهارم و پنجم دیگر درد قابل تحمل نیست و احساس میکنید که خون نه تنها در بازو و ساعد بلکه در کف دستها نیز پر شده است در این لحظه است که با تمام وجود دوست دارید دمبلها را رها کنید تا از دست درد خلاص شوید ولی واقعیت این است که راهی جز ادامه دادن ندارید و می بایست خود را تا تکرار 6 و 7 برسانید.

حالا می توانید دمبلها را روی ران قرار دهید و برای مدت 20ثانیه استراحت کنید و دوباره بعد از 20ثانیه شروع کنید وهرچند تکرار دیگر که قادر هستید حرکت را تکرار کنیداین کار را تا جایی انجام دهید که به تکرار 10برسید و بعد از ان با خیال اسوده دراز بکشید و استرحت کنید.

مثال بیشتر : عضلات چهار سر ران

حرکت مورد علاقه من برای استفاده از این روش ستهای افزودنی جلوپا ماشین می باشد.
برای مثال با وزنه 25 کیلویی شروع میکنم و به محض اجرای تکرار مورد نظر و بدون استراحت 10کیلو به مقدار وزنه اضافه می کنم وست دوم را اجرا میکنم و به همین ترتیب تاجایی حرکت را ادامه میدهم که دیگر قادر به اجرای یک تکرار هم نباشم مطمئنا در طول تمرین دندانهای خود را بهم دیگرفشار خواهید داد ولی من تضمین میکنم با اجرای این روش به یک تکنیک باور نکردنی در عضلات چهار سر ران دست خواهید یافت.

عضلات دلتوئید میانی

اگر میخواهید سرشانه هایتان مثل دوتا توپ بنظربرسند و هنگامیکه از در رد شوید از بغل وارد شوید حرکت نشر با دمبل را اجرا کینید یک جفت دمبل سبک بردارید و انرا برای 6تکرار سرشانه بزنید مثل قبل هرست بدون استراحت برمقدار وزنه بیفزایید تاجایی که دیگر قادر نباشید حتی یک تکرار هم حرکت را انجام دهید فقط سعی کنید که حتما در نقطه انقباض نهایی عضله کاملا تمرکز کنید و سعی کنید که حداقل یک ثانیه در ان وضعیت باقی بمانید.
در ذیل تعدادی مثال دیگر هم اورده شده است.

ساعد: ساعد با هالتر بر روی میز و ساعد ایستاده با هالتر از پشت
همسترینگ : پشت پا با دستگاه
کول : شراگ با هالتر و با دمیل
پشت : روینگ (پارویی ) و یا سیم کش دست باز از پشت (کشش پشت گردن)
سینه : قفسه سینه با دمبل
فکر میکنم بعد از این حرکت شروع کنید به نفرین کردن من
پشت بازو : پشت بازو با سیم کش
ساق : ساق پا با ماشین ایستاده

سیستم HIT

سیستم های تمرینی متفاوت
شاید راه حل این مشکل حاد و آزار دهنده که بسیاری از پرورش اندام کاران ایرانی نیز امروزه با آن دست به گریبان بوده و از آن رنج می برند تغییر برنامه و تغییر شیوه های تمرین و یا حتی فاصله گرفتن از سیستم های تمرینی سنتی و گرایش به سمت استفاده از سیستم های تمرینی متفاوت و به روز باشد.
همانگونه که از تیتر این مبحث نیز استنباط می شود در این مقاله به تشریح سیستم تمرینی پیشرفته ای موسوم به سیستم تمرینی HIT وقصد بازگو کردن نکاتی دیگر در مورد این سیستم را داشته و قصد تکمیل بحث در این زمینه را داریم.
HIT
همانگونه که ذکر شد این سه حرف لاتین که به صورت اختصار نیز بیان شده است در حقیقت مخفف عـبارت انـگلیسی «High Intensity Training» بوده و اشاره به سیستم تمرینی ویژه ای دارد که بر اساس شدت های بسیار بالای تمرین پی ریزی می شوند.
«مایک منتزر» و «دوریان یتس» که از ورزشکاران و از قهرمان شناخته شده پرورش اندام حرفه ای های در سطح جهانی بوده و به نوعی نیز در این رشته صاحب سبک محسوب می شوند معروف و شهره به این سیستم ویژه تمرینی بوده اند.
هر چه کمتر، بهتر!!!
این سیستم تمرینی ویژه که کارایی و اثر آن را به وضوح می توان در بدن قهرمانانی همچون «یتس» و «منتزر» مشاهده کرد بر این پایه و اساس استوار بوده است که: «هر چه کمتر، بهتر!!!»
در برخی برنامه های تمرینی که در این سیستم تنظیم می شوند به کمک ۶ ست تمرینی مختصر و مفید می توان تمامی قسمت های بدن را به صورت انفجاری تحت فشار شدید تمرین قرار داد.

رفع ابهام
کسانی که برای اولین بار با این سیستم آشنا شده و یا برای اولین بار به اجرای این برنامه های تمرینی در این سیستم توصیه می شوند در اغلب موارد با این ابهام رو در ور هستند که:
چگونه می توان با این تعداد ست تمرینی که بسیار کم و ناکافی نیز به نظر می رسد افزایش حجم مطلوب عضلانی را بر بدن تحمیل کرد؟
از نقطه نظر حرکت شناسی تمرینات در پرورش اندام، این سیستم از تمرینات بی هوازی را تا حدودی می توان مشابه با تکنیک شناخته شده «استراحت، مکث» دانست.
با این تفاوت که شدت تمرین در این سیستم در قیاس با تکنیک یاد شده بسیار بالا بوده و تعداد تکرارها و تعداد ست های تمرینی نیز تا حد ممکن کم شده و استراحت بین ست ها و تکرارها نیز به حداقل ممکن تقلیل داده شده است.
برای شکافتن هر چه بهتر این سیستم تمرینی که تا حدود زیادی نیز برای ورزشکارانی که همواره با روش های معمول و متداول تمرین کرده اند عجیب و نامانوس به نظر می رسد در این قسمت از این مبحث، نحوه اجرای حرکت تمرینی اسکوات پا در این سیستم را به طور مثال تشریح می کنیم:
شما در این سیستم تمرینی ویژه که به شدت بسیار بالا و به تکرار کم و همچنین به استراحت بسیار اندک در بین ست ها و تکرارها معروف است به جنگ با وزنه ای خواهید رفت که در حالت عادی توان اجرای ۱۰ الی ۱۲ تکرار با آن را دارید و این بار با به کار گرفتن حداکثر نیروی عضلات و با به خدمت گرفتن نیروی اراده که در اغلب موارد در پرورش اندام و در تمرین با وزنه نادیده نیز گرفته می شود به جای اجرای ۱۰ الی ۱۲ تکرار که برای بدن امری معمول و پیش بینی شده نیز محسوب می شود ۲۰ تکرار پیش بینی نشده و نامعمول را اجرا خواهید کرد!
وزنه را با احتیاط از روی پایه اسکوات استاندارد که مختص این حرکت طراحی و ساخته می شود برداشته و در موقعیت و در جایگاه مناسب اجرای حرکت اسکوات پا قرار بگیرید.
تعادل و پایداری بدن در زیر وزنه را به طور کامل برقرار نموده، سینه را سپر کرده، قوس کمر را به درستی رعایت کرده و ۲ الی ۳ نفس عمیق بکشید.
سپس به آرامی بنشینید. توجه داشته باشید که فاز منفی حرکت باید در حدود ۴ ثانیه به طول بیانجامد. در انتهایی ترین نقطه متوقف شده و سپس به آرامی برخیزید.
زمانی که به نقطه شروع حرکت بازگشتید اولین تکرار از ست ۲۰ تایی این سیستم نیز تمام شده تلقی خواهد شد.
پس از اتمام اولین تکرار از این سیستم ۲ الی ۳ نفس عمیق دیگر گرفته و یک تکرار دیگر را نیز به این صورت اجرا کنید.
تنفس های عمیق
تکرارهای تمرینی را به این صورت اجرا کرده و تنفس های عمیق در بین تکرارها را نیز از یاد نبرید.
داشتن تنفس های عمیق در بین تکرارهای تمرینی گذشته از اینکه فرصت مکث و استراحت های کوتاه را برای شما فراهم می کند بلکه در افزایش اکسیژن گیری بدن نیز مؤثر واقع شده و به نوعی می توان گفت که موفقیت شما را تضمین خواهد کرد.

سیستم های تمرینی متفاوت – HIT – High Intensity Training
تقلا در تکرارها

اجرای چند تکرار اول در این سیستم با دشواری چندانی همراه نبوده و معمولاً به آسانی نیز میسر می شود اما تقلای اصلی ورزشکار در تکرارهای بعدی شروع شده و هر چه به تکرارهای پایانی نزدیک تر می شویم نیز این تقلا، نفس گیرتر و در برخی موارد نیز تحمل ناپذیر تر می شود.
زمانی که به تکرارهای ۷ یا ۸ می رسید احساس درد در عضلات کول، چهار سر ران، دلتوئیدها و حتی در دیگر عضلات طبیعی بوده و ممکن است لرزش خفیفی را نیز در عضلات خود حس بکنید.
این نقطه دقیقاً همان نقطه ای است که شما باید توان واقعی و همچنین تحمل پذیر بدن در برابر فشار سازنده و در عین حال طاقت فرسای تمرین را به نمایش گذاشته و به جنگ واقعی و رو در رو با وزنه ها بروید.
در صورتی که طالب رشد واقعی بوده و به هر قیمتی نیز در پی رسیدن به آن باشید باید این مراحل سخت و طاقت فرسا را پشت سر بگذارید.
احساس درد و سوزش در تکرارهای ۱۵ به شدت مشهود خواهد بود و فرد حتی ناگزیر از فریاد زدن در زیر فشار سوزاننده وزنه ها خواهد شد.
زمانی که تکرار نهایی را نیز اجرا کردید درد غیر قابل تحمل در عضلات نیز امری کاملاً طبیعی و معمول بوده و فرد تا پای غش کردن نیز به پیش می رود.
به کمک یار تمرینی ماهر و در عین حال قدرتمندی که در تمام طول اجرای حرکت نیز از شما مراقبت کرده و شما را تشویق به اتمام حرکت می کند، میله هالتر را بر روی پایه اسکوات قرار داده و از دردی که تمامی بدن را فراگرفته، اشک از چشمانتان جار کرده و آه از نهادتان بر آورده است لذت ببرید!
توصیه های مهم
· ۲ الی ۳ تنفس عمیق در بین تکرارها همانگونه که به آن اشاره کردیم جنبه تفریحی و تزئینی نداشته و ضامن موفقیت ورزشکار در اتمام بی عیب و نقص ست تمرینی خواهد بود.
· بدن در تمامی طول اجرای حرکت همواره باید کشیده بوده، سینه سپر شده و نگاه نیز به سمت مقابل دوخته شده باشد. فراموش نکنید که رعایت قوس طبیعی کمر که در اغلب موارد نیز جدی گرفته نمی شود در تمام طول تمرین الزامی است.
· فاز منفی حرکت باید به آرامی اجرا شده و با تمرکز کامل نیز همراه باشد. اجرای توام با آرمش و اجرای توام با تمرکز این فاز از تمرین، گذشته از اینکه امکان بروز مصدومیت های ناخواسته در حین تمرین را به حداقل ممکن کاهش می دهد بلکه فشار سازنده وارد بر عضلات را نیز صد چندان خواهد کرد.
· بر روی تمرینی که انجام می دهید تمرکز داشته و مصمم به اتمام حرکت باشید. در صورتی که واقعا مصمم به اتمام ۲۰ تکرار با تناژ یاد شده باشید موفق به اجرای این تصمیم نیز خواهید شد.
· پس ار اتمام حرکت و برای رها کردن عضلات خود و همچنین برای تقلیل دردی که بر تمامی عضلات شما مستولی شده است می توانید بر روی کف باشگاه دراز کشیده و خود را رها کنید.
یک ست ۲۰ تایی تمرین با این شیوه ای که در این مبحث تشریح شد و شما نیز آن را در آینده اجرا خواهید کردید برای تحت فشار قرار دادن همه جانبه و تمام عیار عضلات چـهار سر ران ورزشکارانی کـه در این سیستم تمرین می کنند کفایت می کند.
یقین داشته باشید در صورتی که این سیستم تمرینی را به درستی بر روی عضلات چهار سر ران خود اعمال کرده باشید در پایان کار نیازی به اجرای حرکت تمرینی دیگر بر روی این عضلات احساس نکرده و حتی توان کافی برای اجرای حرکت تمرینی دیگر بر روی این عضلات را در وجود خود نخواهید یافت.
اشاره به این نکته نیز خالی از لطف نخواهد بود که احساس درد خفیف در عضلات چهار سر ران و در دیگر عضلات بدن معمولاً تا مدت ها پس از این تمرین ادامه داشته و ممکن است در تمرینات آتی که قرار است بر روی این عضلات داشته باشید تاثیر منفی مختصری داشته باشد.

هشدار
اجرای این سیستم تمرینی و اجرای برنامه های تمرینی تشریح شده در این مبحث، گذشته از اینکه برای افراد تازه کار و مبتدی و همچنین برای کسانی که سابقه چندانی در تمرین با وزنه ندارند ممنوع و خطرناک می باشد در مورد ورزشکاران حتی پیشرفته ای که رعایت مسائل ایمنی را نکرده و از الگوی صحیح و بی نقص تمرین نیز پیروی نمی کنند بسیار خطرناک بوده و چه بسا ممکن است با مصدومیت های شدید نیز همراه باشد.
توصیه
با توجه به فشار بسیار بالایی که فرد در حین اجرای این سیستم تمرینی خاص و ویژه متحمل می شود تقویت رژیم غذایی و اطمینان از تکمیل شدن ریکاوری نیز جزء لاینفک اجرای این قبیل برنامه های تمرینی خواهد بود.
حال که نحوه صحیح تمرین بر روی عضلات چهار سر ران در این سیستم ویژه تمرینی را تشریح کردیم به دو نمونه از برنامه های تمرینی این سیستم نیز اشاره ای خواهیم داشت:
اسکوات پا :۲۰*۲
روپا سیم کش: ۲۰*۱
- در صورتی که تمرین بر روی عضلات چهار سر ران را کامل نمی بینید می توانید این حرکت را نیز اجرا کنید اما در صورتی که دیگر توان تمرین بر روی این عضلات را نداشته و احساس نیاز به ادامه تمرین بر روی این عضلات نمی کنید تمرین اسکوات پا بر روی این عضلات کافی خواهد بود.
ددلیفت: ۲۰*۲
پرس سینه یا پرس بالا سینه با هالتر: ۲ ست تا ناتوانی کامل
پرس سینه با دمبل یا پروانه :۸*۱
- در صورتی که تمرین بر روی عضلات سینه را کامل نمی بینید می توانید این حرکت را نیز اجرا کنید اما در صورتی که دیگر توان تمرین بر روی این عضلات را نداشته و احساس نیاز به ادامه تمرین بر روی این عضلات نمی کنید تمرین پرس سینه بر روی این عضلات کافی خواهد بود.
جلو بازو هالتر :۸*۲
پشت بازو هالتر ایستاده یا نشسته: ۱۲*۲
- در صورتی که تمایل به اجرای حرکت تمرینی دیگر بر روی عضلات پشت بازو داشته باشید می توانید به جای حرکت توصیه شده در این برنامه از دیگر حرکات تمرینی پشت بازو بهره بگیرید.
نکات مهم در مورد این برنامه تمرینی
این برنامه تمرینی برای کسانی که سیستم تمرینی HITرا برای اولین بار تجربه می کنند مناسب خواهد بود.
توجه داشته باشید که استراحت در بین ست های تمرینی تنظیم شده در این برنامه در حدود ۴۵ ثانیه توصیه شده است و اجرای کل برنامه نیز در حدود ۴۵ دقیقه به طول خواهد انجامید.
اگر برنامه تمرینی را به درستی اجرا کرده باشید در پایان برنامه به سختی خواهید توانست بر روی پاهای خود ایستاده و به سختی نیز قادر به راه رفتن خواهید بود گویی که در حین تمرینات مرگ را به چشم خود دیده اید!
صبح روز بعد که از خواب بیدار می شوید احساس درد در تمامی عضلات، امری طبیعی و معمول خواهد بود. دردی که سال هاست در عضلات خود حس نکرده بودید.
افزایش چهار کیلوگرمی وزن مطلوب عضلانی در طول سه هفته اول تمرین با این برنامه برای افرادی که هفته ای دو الی سه بار نیز این برنامه را اجرا می کنند امری دور از انتظار نیز نخواهد بود.
افزایش حجم بازو و همچنین افزایش محسوس قدرت بدنی نیز با اجرای این برنامه به خوبی حاصل خواهد شد.