عوامل مؤثر و بازدارنده در ترشح هورمون رشد عبارتند از:
الف) عوامل مؤثر(غیر داروئی):
1- خواب
2- فعالیت بدنی(ورزش)
3- برخی از آمینو اسیدها بخصوص آرژنین (آرژنین آزادی GH را از طریق مهار آزادی سوماتوستاتین تحریک میکند.)
4- قند خون پائین (هیپوگلیسمی)
5- عوامل استرسزا.
عوامل مؤثر داروئی:
1- آگونیستهای آلفا- آدرنرژیک، مانند گاتاپرس، آزادی GH را تا حدودی تحریک میکند.
2- داروهای پیشی سازودوپامین مانند Levodopa و بروموکریپتین سطح ترشح هورمون رشد را افزایش میدهند.
3- آگونیستهای سروتونین نیز سطح ترشح GH را افزایش میدهند.
ب) عوامل بازدارنده(غیر داروئی):
1- قند خون بالا (هیپوگلیسمی)
2- افزایش غلظت سری اسیدهای چرب آزاد، آزادی GH را کند میکند.
3- چاقی آزادی GH را در پاسخ به بسیاری از محرکها کم میکند که این مسئله با کاهش وزن حلشدنی است.
4- ناراحتی روحی.
عوامل بازدارنده داروئی:
داروهای مسدد آلفا آدرنرژیک مانند Yohimbine آزادی GH را کاهش میدهد. همچنانکه احتمالا میدانید، افزایش بیش از حد هورمون رشد پیش از بسته شدن اپی فیزها (قسمتهای قابل رشد استخوانها) روی دهد، موجب رشد طولی بیش از اندازه استخوانها یا ژیگانتیسم gigantism) میشود و چنانچه این افزایش GH بعد از بسته شدن اپی فیزها باشد (در نژاد ایرانی بین 16 الی 21 سال و در بعضی نژادها تا 25 سال) موجب رشد عرضی بیش از حد استخوانها یا آکرومگالی(acromegaly) میشود. هورمون رشد بر روی تمام بدن و بر روی اغلب نسوج تأثیرگذار است که البته تأثیر GH به طور مستقیم بر روی عملکرد بدن ناچیز بوده و در واقع GH با تحریک ساخت فاکتورهای رشد با نام سوماتومدینها(Sm) یا فاکتورهای رشد شبه انسولین(IGF) توسط کبد عضلات و بعضی بافتهای دیگر باعث تحریک رشد در اغلب بافتهای بدن میشود.
اثر هورمون رشد بر متابولیسم سه گروه عمده مواد غذائی (کربوهیدراتها، پروتئینها و چربی) و مواد معدنی: 1- تأثیر GH بر متابولیسم کربو هیدراتها:
هورمون رشد تجزیه گلیکوژن کبد و تشکیل گلوکز از ذخیره گلیکوژن کبد را افزایش داده و خوب گلوکز را نیز در اغلب بافتها کاهش میدهد. بدین جهت GH یک آنتاگونیست انسولین به شمار میرود. چرا که همان طور که گفته شد قند خون را از طریق کاهش مصرف آن بالا میبرد.
2- تأثیر GH بر متابولیسم پروتئینها:
هورمون رشد از طریق اثر بر روی سنتز RNA بر سنتز پروتئین تأثیر گذار است. این هورمون موجب افزایش سنتز انواع RNA میشود و در نتیجه RNA پیام آور افزایش یافته و سبب تحریک عمل پروتئین سازی میشود.GH موجب احتباس ازت و به وجود آمدن تعادل (+) نیتروژن در بدن و افزایش ساخت پروتئین سلولی میشود و میتوان گفت که GH فعالیت آنابولیک انسولین روی جذب آمینو اسید را کامل میکند.
3- تأثیر GH بر متابولیسم چربیها:
هورمون رشد از طریق تجزیه تری گلیسریدها به اسیدهای چزب باعث افزایش اسیدهای چرب آزاد خون میشود. بدین ترتیب تأثیر GH بر روی سوخت و ساز چربیها باعث افزایش تولید ستون نیز میشود.
4- تأثیر GH بر روی مواد معدنی:
هورمون رشد با احتباس پتاسیم، فسفر و سدیم نیز موجب رشد سریع سلولی میشود. همان طور که میبینیم GH با افزایش میزان قند و اسیدهای چرب خون، منبع انرژی جدیدی را در اختیار بافتهای بدن قرار میدهد. بنابراین موجب صرفه جویی در مصرف پروتئین بعنوان سوخت میشود و پروتئین برای وظیفه اصلی خود که نقش ساختمانی میباشد به کار میرود.
GH از طریق هیپر تروفی hypertrophy موجب افزایش اندازه بافت عضلانی و همچنین از طریق هیپرپلاسیا hyperplasia باعث افزایش تعداد سلولهای عضلانی میشود که البته هیچ هورمون استروئیدی قادر به ازدیاد سلولهای عضلانی نمیباشد و استروئیدها فقط قادر به افزایش حجم سلولهای عضلانی هستند. پس در اینجا یک تفاوت عمده بین استروئیدها و GH در افزایش کارائی عضلانی آشکار میشود.
به همین دلیل است که هورمون رشد یک عمل عضلانی سازی مضاف نسبت به استروئیدها دارد و همین مسئله باعث اهمیت یافتن GH به عنوان یک هورمون فوقالعاده مؤثر آنابولیک میباشد چرا که با استفاده از آن حرفهایها میتوانند حتی تا حدودی ضعفهای ژنتیکی عضلانی بدن خود را اگر ناشی از کم بودن تعداد سلولهای عضلانی باشد، البته تا حد کمی بر طرف کنند. داشتن خاصیت هیپرپلاسیا هورمون رشد، با وجود تدریجی بودن باعث دگرگونی بسیاری در بدن خواهد شد. بدین ترتیب حد اکثر حجم و قدرت عضلانی ممکن به دست میآید. یعنی همان چیزی که در ورزشکاران حرفهای میبینیم و در واقع هیچگاه حجم عضلانی که با این سیستم به دست میآید نه تنها با یک رژیم غذایی کامل بلکه حتی با سیستمهای دیگر دارویی(که به طور مثال فقط در آنها از استروئیدها استفاده میشود) نیز میتوان مقایسه کرد. چرا که نتایج به دست آمده بسیار چشمگیر میباشد. بعضی از ورزشکارانی که ادعا میکنند که GH برای آنها در افزایش حجم عضلانی آنطور که باید مؤثر نبوده ورزشکارانی میباشند که GH را به تنهایی و برای کاهش درصد چربی و کسب آمادگی قبل از مسابقات استفاده کردهاند.
یعنی همان چیزی که بعضی از ورزشکاران در کشور ما انجام میدهند. همان طور که اشاره شد مصرف GH بدون انسولین و هورمونهای تیروئیدها به دلایل ذکر شده تأثیر چندانی بر روند افزایش حجم عضلانی نخواهد داشت. همچنین از آنجایی که ممولا این ورزشکاران برای آمادگی در فصل مسابقات در رژیم نسبتا کم کالری و کم کربوهیدرات به سر میبرند این مسئله نیز میتواند باعث پائین آمدن سطح ترشح انسولین و هورمون تیروئید خود بدن باشد.
بنابراین این مسئله نیز میتواند باعث کاهش نتایج آنابولیک حاصل از مصرف هورمون رشد باشد. از طرفی ورزشکاران معمولا در فصل آماده سازی برای مسابقات ممکن است از داروهای مقلد سمپاتیک (آدرنرژیک) مثل یاکلن بوترول برای چربی سوزی بیشتر همراه GH مصرف کنند
گفته میشود که امینو اسیدها و گلوتامین وارژنین وگابا هورمون رشد را تحریک میکند
سی جی سی 1295 (CJC 1295) :
CJC 1295 تزریقی یک هورمون پپتیدی مصنوعی میباشد که از لحاظ ساختاری شباهت زیادی به هورمون رشد GH (سوماتوتروپین) دارد و باعث تحریک ترشح چندین برابر هورمون رشد از غده هیپوفیز می شود.همان طور که از نام آن پیداست هورمون رشد یک هورمون آنابولیک بسیار مهم برای بدنسازان بشمار می آید و مسئول تولید برخی هورمونهای آنابولیک دیگر مانند آی جی اف وان IGF-1 می باشد.
در چه مواردی از سی جی سی ۱۲۹۵ CJC استفاده میشود ؟
در اصل از پپتید سی جی سی ۱۲۹۵ در امور پزشکی توسط متخصصان برای درمان افراد مبتلا به اختلالات مربوط به رشد و یا بیماری هایی که موجب تحلیل رفتن شدید عضلات می شوند ، یا موارد سوختگی شدید و موارد مشابه استفاده میشود.در جامعه ورزش و پرورش اندام از پپتید سی جی سی ۱۲۹۵ برای رشد هر چه بیشتر توده عضلانی و کاهش قابل توجه چربی و بهبود عملکرد ورزشی استفاده می شود.
از دیگر خواص مفید سی جی سی ۱۲۹۵ CJC عبارتند از :
افزایش سنتز پروتیین ها و تحریک رشد بافتهای عضلانی جدید
افزایش رشد طبیعی در کودکان کوتاه قد به علت کمبود هورمون رشد
افزایش توده عضلانی و قدرت عضلانی در صورتی که با ورزش مناسب همراه باشد
کاهش چین وچروکهای پوستی و برخی اثرات دیگر از کاهش پیری پوست
رشد مجدد ارگانهای داخلی بدن که با بالا رفتن سن تحلیل رفته اند
عامل هیپروپلازی یا همان افزایش تعداد سلولهای عضلانی که باعث رشد عضلات میشود و این عامل با هیپروترفی عضلانی یا حجیم شدن سلولهای عضلانی متفاوت می باشد و در این جا علاوه بر حجم تعداد سلولهای عضلانی نیز افزایش یافته است
افزایش تجزیه و تحلیل چربی ، که منجر به کاهش بافت چربی در بدن میشود
افزایش تراکم استخوانها
افزایش و تسریع ریکاوری پس از ورزش و اعمال جراحی سخت
تقویت سیستم ایمنی بدن
افزایش قدرت و استحکام بافتها و لیگامنتها
بهبود خواب شبانه که خود برای رشد عضلات خیلی مهم می باشد
عوارض جانبی سی جی سی ۱۲۹۵ چیست؟
عوارض جانبی که تا کنون با مصرف پپتید سی جی سی ۱۲۹۵ مشاهده شده است در افراد مختلف یکسان نمی باشد و بطور کلی موقتی و ملایم است که معمولا شامل ناراحتی های پوستی سوزش و قرمزی پوست در محل تزریق، فشار خون بالا ، سردرد و اسهال می باشد
نیمه عمر و فرکانس مصرف سی جی سی ۱۲۹۵ به چه صورت میباشد؟
نیمه عمر سی جی سی ۱۲۹۵ هفت روز میباشد و از آنجا که نیمه عمر آن بسیار طولانی است مصرف آن بصورت هفته ای یک بار کفایت می کند ولی برای دسترسی به نتایج بیشتر و بالا بردن بیشتر سطح سرمی آن در خون توصیه میشود در هفته دو بار و یا بصورت یک روز درمیان ار سی جی سی ۱۲۹۵ استفاده کنید تا به بهترین اثرات ممکن دارو دست یابید
بهترین زمان مصرف سی جی سی ۱۲۹۵ چه موقع می باشد؟
بهترین زمان برای تزریق سی جی سی ۱۲۹۵ صبح بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب و بعد از تمرین و قبل از خواب شبانه می باشد و در زمان تزریق بهتر است برای نتیجه گیری هر چه بیشتر معده خالی باشد و تا دو ساعت قبل ا ز تزریق و ۳۰ دقیقه پس از تزریق از خوردن کربوهیدراتها و چربی اجتناب کنید.
مقدار دوز مصرف:
۵۰۰ mcg در هفته می باشد و تزریق آن بصورت زیرجلدی به داخل چربی توسط سرنگ انسولین و یبشتر در ناحیه شکم تزریق
میشود.
بهترین همراه با سی جی سی ۱۲۹۵ پپتید جی اچ آر پی ۶ (GHRP6) می باشد.
هشدار:
مقالات ارائه شده در بخش داروها،صرفا جهت افزایش اطلاعات شما در این زمینه می باشد.ضمنا مقادیر گفته شده در این مقالات جنبه تئوری دارند و استفاده از این دارو ها به هیچ وجه توصیه نمی شود.
محمود لاله گون.